Zapalenie okrężnicy u psa – objawy, leczenie, rokowania, porady
Czworonóg oddający małe ilości kału ze zwiększoną częstotliwością może cierpieć na stan zapalny jelit (zapalenie okrężnicy u psa). Inne objawy choroby to obecność śluzu lub krwi w stolcu. Jak odróżnić krwotoczne zapalenie jelit u psa od zapalenia okrężnicy? Czy przyczyną zawsze są infekcje bakteryjne? Jak wygląda leczenie?
Jeśli szukasz więcej porad i informacji, sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o chorobach psów.
Specyfika przewodu pokarmowego psa – jak powstaje stan zapalny?
Budowa przewodu pokarmowego jest dość prosta, a jednocześnie skomplikowana pod względem licznych procesów trawiennych. Pierwszym elementem jest jama ustna, a następnie gardło, przełyk, żołądek oraz jelita. Jelito grube (okrężnica) jest ostatnim odcinkiem, w którym gromadzą się niestrawione resztki pokarmowe, a nadmiar wody jest wchłaniany z powrotem do organizmu. Uformowany stolec powinien być zwartej, ale dość miękkiej konsystencji. Nieprawidłowości związane z działaniem jelit sprawiają, że odchody stają się wodniste, śluzowate lub krwiste.
Zapalenie jelita grubego jest stosunkowo częstym stanem u psów, a jego przyczyny obejmują:
- stres,
- infekcje bakteryjne,
- pasożyty,
- urazy,
- alergie.
Zapalenie okrężnicy tak, jak krwotoczne zapalenie jelit u psa może wystąpić także po spożyciu toksycznych produktów lub nieświeżej żywności.
Osobną jednostką chorobową jest zapalenie jelita grubego na tle stresu, czyli inaczej zespół jelita drażliwego. Problem pojawia się głównie u psów pracujących, sportowych lub ogólnie lękliwych. Śluzowate stolce podczas zapalenia jelita grubego mogą być także konsekwencją IBD. Skrót ten oznacza nieswoiste zapalenie jelit, które przyjmuje różne postacie w zależności od rodzaju naciekających komórek. Diagnostyka oraz leczenie bywa długotrwałe, bo nieswoiste zapalenie jelit daje objawy, które łatwo pomylić z innymi jednostkami chorobowymi.
Niezależnie od przyczyny, stan zapalny okrężnicy powoduje zmniejszenie wchłaniania wody i zmniejszoną zdolność do koncentracji kału. Powoduje to charakterystyczny objaw w postaci częstych, ale niewielkich ilości luźnego kału ze śluzem lub krwią.
Choroby jelita grubego przebiegają z innymi objawami niż w przypadku schorzeń jelit cienkich. Biegunki spowodowane przez problemy np. dwunastnicy są oddawane bez parcia, a krew jest najczęściej strawiona (ciemnej barwy). W przypadku jelit cienkich dochodzi także do nagromadzenia gazów i “tryskającego” oddawania stolca. Tymczasem biegunka z jelita grubego zawiera świeżą krew, a parcie podczas defekacji bywa bolesne. Jeśli szukasz więcej porad, sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o chorobach układu pokarmowego.
Zapalenie okrężnicy u psa – objawy
Większość opiekunów zgłasza częste, ale małe ilości tylko częściowo uformowanego kału. W wielu przypadkach odchody są płynne lub zawierają krew oraz śluz. Widoczny jest także wysiłek podczas defekacji. W wielu przypadkach przewlekłego zapalenia jelita grubego obserwuje się śluz lub tłuszcz. Większość psów z zapaleniem jelita grubego będzie wykazywać potrzebę częstego wypróżniania. Wymioty zdarzają się w mniej niż jednej trzeciej przypadków. Utrata masy ciała jest rzadka.
Podsumowując, objawy zapalenia okrężnicy są następujące:
- miękkie i rzadkie odchody,
- odchody z plamkami świeżej krwi,
- bolesne wypróżnianie,
- zaburzenia apetytu,
- wahania masy ciała,
- wzdęcia,
- bolesność brzucha.
Polecane karmy dla psów z problemami zdrowotnymi
Zapalenie okrężnicy u psa – leczenie
Diagnostyka zapalenia jelita grubego opiera się na:
- wywiadzie,
- objawach klinicznych,
- ocenie kału,
- badaniu odbytnicy,
- cytologii,
- badaniach krwi.
W wielu przypadkach konieczne są dodatkowe badania, takie jak RTG, kolonoskopia, biopsja okrężnicy, posiew z kału lub ocena ultrasonograficzna jamy brzusznej. Dzięki tym badaniom wykluczyć można guzy nowotworowe lub polipy, zespół jelita drażliwego, czy wgłobienie jelit.
Jak leczy się zapalenie jelita grubego? Po ustaleniu przyczyny weterynarz zadecyduje o optymalnym leczeniu. W ogólnym ujęciu zaleca się:
- 24 do 48 godzin głodówki,
- karmienie dietą hipoalergiczną,
- zwiększanie zawartości błonnika w żywieniu psa poprzez dodanie babki płesznika lub dyni.
W uzasadnionych przypadkach wprowadza się leki przeciwzapalne, antybiotyki lub preparaty immunosupresyjne, a także substancje czynne modyfikujące ruchy perystaltyczne okrężnicy.
Dla przeważającej części chorych psów rokowanie jest doskonałe, jednak w przypadkach przewlekłych lub nawracających biegunek z jelita grubego należy wykonać szersze badania diagnostyczne.