Ropień u kota — objawy, diagnostyka, leczenie, porady weterynarza

Ropień u kota – jak powstaje?

Co to jest ropień?

Skórne oraz podskórne ropnie u kotów to problemy dermatologiczne, które pojawiają się z powodu urazów powstałych np. podczas kocich walk. Z takich ropni podczas badań diagnostycznych izoluje się zarówno bakterie tlenowe, jak i beztlenowe. Do najczęstszych należą:

• Pasteurella multocida,
• Bacterioides spp.
• Fusobacterium spp.

Wciąż mało z tego rozumiesz? Nie ma problemu. Najprostszy opis ropnia to „kieszonka”, w której gromadzi się ropa. Taki ropień może być zlokalizowana gdzieś w ciele lub w obrębie skóry zwierzęcia. W medycynie weterynaryjnej ropnie opisywane są zazwyczaj na podstawie ich umiejscowienia w ciele. Wyróżniamy np. ropień korzenia zęba, czy ropień podskórny.

Zazwyczaj ropnie pojawią się dość nagle i zwierzę odczuwa je jako bolesny obrzęk, który może być twardy lub ściśliwy (porównywany jest czasem do balonu z wodą). Ropień może mieć różną wielkość. Jedne z nich są duże, a inne bardzo niewielkie. Co ważne, niektóre ropnie pękną i uwalniają nieprzyjemnie pachnącą wydzielinę na zewnątrz.

Kiedy powstaje ropień u kota?

Istnieje sporo potencjalnych przyczyn ropni u kotów. W przypadku ropni skórnych zalicza się do nich:

• ugryzienia przez inne zwierzę,
• urazy np. rany powstające na skutek wbicia kłosa zboża.

Po ugryzieniu lub w czasie urazu spowodowanego ciałem obcym do rany wprowadzane są bakterie. Tym samym rana ulega zakażeniu i finalnie może powstać ropień. Tak, jak wspomniano na początku, niektóre gatunki bakterii biorą udział w powstawaniu ropni częściej niż inne. Za bakterie ropotwórcze uznaje się także np. Staphylococcus, Escherichia coli, czy Pseudomonas.

U kotów zdarza się także ropne zapalenie skóry, które nazywa się również bakteryjnym zakażeniem skóry. Występuje ono dość rzadko, ale warto mieć świadomość istnienia takiego problemu. Choroba pojawia się najczęściej wtórnie do urazów, immunosupresji związanej z podawaniem niektórych leków, a także podstawowych chorób skóry. Ropne zapalenie skóry może zatem towarzyszyć pasożytom zewnętrznym, alergiom pokarmowym albo chorobom autoimmunologicznym. Koty cierpiące na bakteryjne zakażenie skóry mają na ciele:

• grudki ze strupami,
• prosówkowe zapalenie skóry,
• uszkodzenia typowe dla zespołu ziarniniaka eozynofilowego np. wrzody na wargach.

Jeśli szukasz więcej porad, sprawdź także ten artykuł na temat toksoplazmozy u kota.

Kot ze zmianami skórnymi – jak wygląda badanie dermatologiczne?

Ropień u kota, jak każda inna zmiana skórna wymaga właściwej diagnostyki. Ważne są zarówno dane z wywiadu, jak i badania kliniczne. W przypadku ropnia istotne jest badanie cytologiczne. Wykonać można także badania bakteriologiczne oraz mikologiczne.

Dla lekarza weterynarii ważne może być, czy:

• kot może wychodzić bez opieki,
• zaobserwowałeś jakiś uraz u pupila,
• zwierzę drapie zmiany skórne,
• kot ma apetyt.

Przekaż mu także informacje o tym, kiedy zaobserwowałeś zmiany, jakie samopoczucie ma zwierzę oraz poinformuj go o wszystkich czynnościach, które wykonałeś samodzielnie (jeżeli np. przemywałeś czymś dane miejsce).

Leczenie zmian ropnych

Jak wygląda leczenie w gabinecie weterynaryjnym?

Leczenie wielu ropni przebiega dość prosto. Wystarczy opróżnienie ropnia oraz zastosowanie antybiotyków. Nie zawsze jednak jest aż tak prosto! Kluczowy jest odpowiedni antybiotyk, który powinien zostać dobrany na podstawie wcześniejszych badań, choć stosowane są także antybiotyki o szerokim spektrum działania.

To, ile będzie trwała terapia, jest zależne jednak nie tylko od bakterii, ale także m.in. od lokalizacji ropnia. Jako opiekun bierzesz na siebie odpowiedzialność za stan swojego kota, dlatego musisz wiedzieć, że bardzo ważne jest podawanie antybiotyku regularnie przez cały zalecony czas. Jeżeli masz problem z podawaniem kotu tabletek, zgłoś to lekarzowi weterynarii. W takiej sytuacji można zastosować zastrzyki, ale wtedy musisz pojawiać się w odpowiednim czasie w gabinecie weterynaryjnym na kolejne iniekcje antybiotyku.

Drugim ważnym elementem leczenia jest zapewnienie kotu ulgi w bólu i dyskomforcie, który może odczuwać. Lekarz weterynarii może zatem przepisać odpowiednie leki przeciwbólowy, które będą stosowane łącznie z antybiotykoterapią.