Przepuklina u szczeniaka – przyczyny, objawy, leczenie, powikłania
Co zrobić, kiedy podczas zabawy ze szczeniakiem wyczuje się zgrubienie? Skontrolować sytuacje u lekarza weterynarii. Uwypuklenie to może być bowiem przepukliną! Jakie rodzaje przepukliny występują u szczeniąt? Co to właściwie jest i kiedy trzeba się martwić? Zobacz zdjęcia i dowiedz się, jak ją rozpoznać!
Jeśli szukasz więcej porad i informacji, sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o chorobach psów.
Z tego artykułu dowiesz się:
Przepuklina u szczeniaka
Co to jest przepuklina?
Przepuklina pojawia się, gdy narządy jamy brzusznej lub tkanka tłuszczowa przedostają się przez słaby punkt w mięśniu lub tkance łącznej.
Nasilenie i rozmiar przepukliny zależy od wielkości wspomnianego ubytku w ścianie brzucha. W najłagodniejszej opcji składa się ona z niewielkiej ilości tłuszczu brzusznego, który może tylko okresowo wystawać z otworu. Taka przepuklina jest “odprowadzalna”, co znaczy, że można ją łatwo umieścić z powrotem w jamie brzusznej. Najgroźniejsza jest natomiast sytuacja, gdy w przepuklinie znajdują się jelita lub inne narządy. Mogą one zostać pozbawione dopływu krwi, a co za tym idzie powoli “obumierać”. Każdy opiekun musi mieć zatem świadomość, że przepuklina może być groźna dla życia psa, choć jest ona uleczalna.
Każda przepuklina zbudowana jest z czterech zasadniczych części, czyli:
- wrót,
- kanału,
- worka,
- zawartości worka.
Wrota przepukliny to inaczej otwór, przez który przedostaje się zawartość worka przepukliny. Sam worek to uwypuklenie otrzewnej, w której zbierają się narządy lub tkanka tłuszczowa.
Od czego szczenię może dostać przepukliny?
Przyczyny przepuklin to głównie urazy, choć przepuklina u szczeniaka zwykle jest jednak wrodzona i może być zdiagnozowana już na etapie, kiedy szczeniaki otwierają oczy! Przepuklina powstaje zwykle w miejscach o osłabionej tkance mięśniowej, czyli okolicy pachwin oraz brzucha psa.
Istnieją także przepukliny pooperacyjne, które rzadko występują u szczeniąt, gdyż zwykle nie ma powodu ich operować. Taka zmiana powstaje bezpośrednio w miejscu przeprowadzania zabiegu.
Co robić, by uniknąć tego typu problemów u swojego psa? Niestety, nie ma sposobu, aby zapobiec przepuklinie. Większość jest bowiem wrodzona lub powstaje w wyniku urazu. Kastracja psa wydaje się mieć największy wpływ na zapobieganie niektórym typom przepuklin jak np. kroczowa.
Jak wygląda przepuklina u psa?
Przepuklina wygląda jak uwypuklenie lub guzek. Dzieje się tak, ponieważ wypycha ona tłuszcz lub narządy wewnętrzne przez mięśnie brzucha. Często opisywana bywa jako wystająca, miękka i przypominająca pęcherzyk struktura.
Zlokalizowanie takiego tworu na brzuchu lub w okolicy pachwiny czy krocza trzeba umieć połączyć z innymi symptomami. Pies może mieć objawy takie, jak:
- kaszel,
- brak apetytu,
- ślinienie się,
- duszność,
- wymioty.
Pamiętajmy, że lekarzowi weterynarii nic nie powiedzą same zdjęcia zmiany! Przepuklina pachwinowa czy pępkowa muszą zostać zbadane klinicznie, by mógł on ocenić potencjalne zagrożenie i zacząć leczyć objawy. Jeśli szukasz więcej porad, sprawdź także ten artykuł o ropomaciczu u suki.
Polecane karmy dla psów z problemami zdrowotnymi
Rodzaje i leczenie przepuklin u psów
Przepuklina kroczowa, pępkowa czy pachwinowa?
Typy przepuklin:
- Przepuklina pępkowa- pępek u psa zlokalizowany jest tuż za mostkiem. Przepuklina pępkowa jest zwykle wrodzona i jest najczęstszym rodzajem przepukliny. U psa, który ma przepuklinę pępkową, zauważyć można, że jego pępek został zastąpiony niewielką wypukłością.
- Przepuklina kroczowa-powstaje, kiedy mięśnie miednicy pękają, a treść z jamy brzucha dostaje się w okolice odbytu. Co ciekawe istnieją rasy, które są predysponowane do tego typu przepuklin. Warto wspomnieć także, że często spotkać ją można u starego, niewykastrowanego samca.
- Przepuklina pachwinowa-występuje w rejonie pachwiny, czyli w miejscu, gdzie wewnętrzna część tylnej nogi przylega do ściany ciała. Mogą one mieć różne rozmiary, a jeśli otwór jest wystarczająco duży, mogą znajdować się w niej fragmenty jelita, pęcherza lub macicy. Taka sytuacja stanowi zagrożenie dla życia czworonoga. Ten typ często dotyka starego psa lub suki w średnim wieku, szczególnie te w ciąży. Konieczna jest szybka operacja.
- Przepuklina przeponowa – przepona to płaski mięsień, który oddziela zawartość brzucha od narządów klatki piersiowej psa. Otwór w przeponie umożliwia narządom wewnętrznym przejście do jamy klatki piersiowej, co m.in. utrudnia psu oddychanie. Podobnie jak inne przepukliny także przeponowa może mieć charakter wrodzony lub być spowodowana urazem.
- Przepuklina rozworu przełykowego - rozwija się, kiedy część żołądka wciska się do przepony, gdzie przełyk łączy się z żołądkiem.
- Otrzewnowo-osierdziowa – powstaje w okresie embriologicznym podczas rozwoju szczeniaka w łonie matki i jest najczęstszą postacią wrodzonej wady osierdzia u psa.
Jak leczyć przepuklinę u szczeniaków?
Małe przepukliny w niektórych przypadkach mogą zamykać się samoistnie (bez leczenia) w wieku od 3 do 4 miesięcy. Przepuklinę pępkową, która nie zniknie, trzeba zwykle operować, choć nie zawsze jest ona groźna.
Dlaczego opiekun musi ponieść koszt zabiegu? Przepuklina to zasadniczo dziura w ścianie ciała psa. Wskazana jest zatem operacja polegająca na odprowadzeniu jej zawartości do jamy brzusznej i naprawie ubytku. Powodzenie zabiegu zależy od wielkości przepukliny oraz od rodzaju uszkodzeń, jakich doznały narządy. Rokowania są jednak zwykle dość dobre.
Cena operacji zależna jest od rodzaju przepukliny oraz masy ciała psa. Koszt zabiegu można czasem połączyć z zabiegiem sterylizacji/kastracji, co zmniejsza wspomniany koszt o ilość środków znieczulających, choć o cenie każdorazowo należy porozmawiać z operującym zwierzę lekarzem weterynarii. Operacje można przeprowadzić w każdym wieku, ale w przypadku szczeniąt, u których zabieg nie jest operacją ratującą życie, należy przeczekać okres szczepień.
Przepuklina u szczeniaka może być zarówno problemem jedynie kosmetycznym, jak i zagrożeniem życia. Cena, jaką płaci się za brak interwencji jest śmierć czworonoga, dlatego każde uwypuklenie należy pokazać lekarzowi weterynarii, który ustali przyczyny oraz leczenie!