Młodzieńcze zapalenie kości u psa – objawy, przyczyny, leczenie, powikłania

Co to jest młodzieńcze zapalenie kości u psa?

Choroby ortopedyczne występujące u młodych zwierząt pojawiają się u nich na skutek urazów, błędów dietetycznych, chorób lub działania toksyn i wpływają na ich niedojrzały układ mięśniowo-szkieletowy. Jedną z takich chorób jest młodzieńcze zapalenie kości, czyli inaczej panosteitis lub enostoza. Jest to bolesne zapalenie jednej lub więcej kości długich w obrębie kończyn czworonoga. Zdarza się, że problem określany jest jako bóle wzrostowe.

Panosteitis może występować w więcej niż jednej kości, ale może także się przemieszczać, co skutkuje kulawizną pojawiającą się najpierw w jednej nodze, a następnie w innej. Podczas młodzieńczego zapalenia kości zaburzenia chodu pojawiają się bardzo nagle i są spontanicznie (bez historii urazów lub forsownych ćwiczeń).

Choć to zupełnie inny problem schorzenie, tak jak koronawiroza lub kaszel kenelowy, dotyka najczęściej młodego psa. W przypadku choroby kości predysponowane są osobniki należące do dużych ras czworonogów. Najbardziej narażone jest m.in. szczenię:

• owczarka niemieckiego,
• doga niemieckiego,
• golden retrievera,
• labrador retrievera,
• rottweilera,
• dobermana,
• basseta.

Psy dotknięte chorobą często mają nawracające epizody kulawizny aż do osiągnięcia wieku 2 lat, kiedy to objawy samoistnie ustąpią. Pierwsze symptomy pojawiają się zwykle, gdy czworonóg ma od 5 do 14 miesięcy, a z obserwacji wynika, że samce chorują częściej niż samice.

Ból pojawiający się w przebiegu choroby jest najprawdopodobniej spowodowany zwiększonym ciśnieniem lub stymulacją receptorów bólu w okostnej (zewnętrznej wyściółce kości). Przyczyna wciąż jest nieznana, choć przypuszcza się, że swoją rolę odgrywają:

• czynniki genetyczne,
• stres,
• infekcje,
• metabolizm,
• błędy żywieniowe.

Jak objawia się młodzieńcze zapalenie kości?

Choroba powoduje ból, co z kolei prowadzi do tego, że pies kuleje. Odczuwany dyskomfort potwierdza reakcja bólowa psa podczas dotykania lub omacywania kończyn.

Rozpoznanie młodzieńczego zapalenia kości nie zawsze jest jednak proste. Lekarz weterynarii musi wziąć pod uwagę:

• wiek,
• rasę,
• płeć,
• pochodzenie psa,
• historię urazów,
• dostępne informacje o matce, ojcu i rodzeństwie psa.

Pies musi zostać dokładnie zbadany, nim rozpocznie się leczenie, dlatego wywiad zostaje uzupełniony o staranne badanie kliniczne i ortopedyczne oraz zdjęcia RTG. Enostoza, która przebiega w jamie szpikowej powoduje, że na obrazie radiograficznym widoczne jest plamiste zagęszczenie cienia kości. Jeśli szukasz więcej porad, sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o chorobach stawów.

Młodzieńcze zapalenie kości – leczenie i rokowania

Choroba ustępuje samoistnie, ale podczas epizodów kulawizny jest dla psa bardzo bolesna. W takich przypadkach konieczne jest leczenie objawowe i stosowanie środki przeciwbólowych np. meloksykamu z grupy leków niesterydowych. Leki łagodzą ból i zapewniają czworonogowi komfort podczas codziennego funkcjonowania. W niektórych przypadkach pomocne mogą być suplementy, takie ja kwasy tłuszczowe omega-3 oraz omega-6 lub przeciwutleniacze.

U zwierząt, które podczas napadów bólu mają osłabiony apetyt, zastosować trzeba zbilansowaną i atrakcyjną smakowo dietę. Chcąc zachęcić psa do jedzenia, można delikatnie podgrzać posiłek lub zwilżyć suchą karmę letnią wodą.

Rokowania są dobre, gdyż choroba powinna ustąpić do czasu, gdy pies osiągnie wiek 18-24 miesięcy, a epizody kulawizny trwają zwykle mniej niż 3 tygodnie! Jeżeli zauważysz, że kulawizna utrzymuje się bez zmian ponad 4-5 tygodni, twój pies prawdopodobnie cierpi na inną chorobę niż młodzieńcze zapalenie kości.