Jak rozpoznać przeziębienie u kota? Objawy, leczenie, profilaktyka
Kichanie, katar i brak apetytu. Czy to przeziębienie u kota? Jeżeli niepokoi Cię stan Twojego pupila, umów się na wizytę u lekarza weterynarii. Objawy mogą nasilać się z dnia na dzień, a domowe sposoby nie pomogą. Nie zastanawiaj się zatem, co podać kotu i jak leczyć pupila w domu, tylko umów się na wizytę w gabinecie weterynaryjnym. W artykule tłumaczymy, czym jest koci katar oraz jak rozpoznać, że kot jest chory.
Jeśli szukasz więcej porad i informacji, sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły z pytaniami o koty.
Przeziębienie u kota – objawy ze strony układu oddechowego
Przeziębienie to w uproszczeniu zespół objawów, które występują ze względu na stan zapalny błony śluzowej nosa, gardła, czy ogólnie górnych dróg oddechowych. U kotów i psów zwykle nie używa się takiego pojęcia.
Ludzkie postrzeganie choroby powoduje, że jako „przeziębienie u kota” postrzegamy u naszych kotów np. początki kociego kataru, czyli w wielu przypadkach dość poważny problem. Jest to choroba układu oddechowego kotów, która może być wywołana przez różne czynniki chorobotwórcze. Za zapalenie nosa i tchawicy kotów odpowiada zakażenie herpeswirusem kotów typu 1, ale problem może wywoływać także kaliciwirus kotów.
Zespół chorób układu oddechowego kotów obejmuje objawy w postaci:
- zapalenia błony śluzowej nosa i zatok,
- zapalenia błony śluzowej oka (zapalenie spojówek),
- nadmiernego wytwarzania łez,
- ślinienia i owrzodzenia jamy ustnej.
U kotów możliwa jest także choroba wywołana przez wirusy grypy. Te występujące u kota są nisko zjadliwe i zazwyczaj powodują jedynie lekkie i przemijające zapalenie górnych dróg oddechowych. Kot prezentuje wtedy objawy takie jak kichanie, wypływ z nosa oraz wypływ z worków spojówkowych. Grypę bierze się pod uwagę, jeżeli wykluczono opisany wcześniej koci katar. Ryzyko takiej choroby zwiększa się, jeżeli kot przebywał w schronisku lub innym, większym zagęszczeniu kotów.
Kiedy kot jest chory – na jakie objawy zwracać uwagę?
Objawy kociego kataru są związane z układem oddechowym. Początek wirusowego zapalenia nosa i tchawicy charakteryzuje się:
- gorączką,
- kichaniem,
- zapaleniem spojówek,
- zapaleniem błony śluzowej nosa,
- nadmiernym ślinieniem.
Jeżeli chcesz na co dzień monitorować zdrowie swojego kota, zwracaj uwagę na to:
- ile je,
- ile pije wody,
- jaką konsystencję ma jego kał,
- jak wygląda jego pielęgnacja,
- stan sierści.
Odchylenia w codziennej rutynie np. mniejszy apetyt, luźniejszy stolec lub jego brak, a także bardziej matowa sierść to powodu do bliższego przyjrzenia się zdrowiu kota. Zwracając uwagę na takie szczegóły, wychwycisz nie tylko przeziębienie u kota, ale również wiele innych potencjalnych problemów. Jeśli szukasz więcej porad, sprawdź także ten artykuł na temat toksoplazmozy u kota.
Co podać pupilowi? Jak leczyć „przeziębienie u kota”?
Leczenie kociego kataru może się odbywać za pomocą:
- nebulizacji lub kropli do nosa,
- maści lub kropli do oczu zapobiegającym podrażnieniu rogówki,
- umieszczenia kota w klatce tlenowej,
- preparatów witaminowych oraz poprawiających odporność,
- podawanych płynów (dożylnie).
Wszystkie leki dobierane są do stanu oraz wieku kota. Lekarz może podać je w zastrzykach lub dać Ci tabletki do domu.
Rekomendowane karmy dla psów i kotów w promocyjnych cenach
Zobacz również
Jeżeli trzeba pomóc kotu, który nie chce jeść, stosuje się najpierw „domowe sposoby”, czyli najbardziej smakowite mokre karmy, które można delikatnie podgrzać, by stały się jeszcze bardziej aromatyczne. U zwierząt odmawiających jedzenia konieczne bywa jednak założenie sondy.
Lekarz weterynarii nauczy Cię, jak zakraplać oczy kota oraz podawać niektóre leki w domu. Jeżeli chcesz pomóc swojemu kotu, możesz sięgnąć także po „domowe sposoby” na poprawę jego samopoczucia. Należą do nich:
- stosowanie nawilżaczy powietrza,
- umieszczenie kota na kilka minut w „zaparowanej” łazience, by udrożnić jego zatkany nos.
Pamiętaj, że ludzkie leki są w większości toksyczne dla kotów. Nie podawaj swojemu pupilowi niczego bez kontaktu z lekarzem weterynarii. Jakiekolwiek domowe sposoby nie zastępują leczenia w gabinecie weterynaryjnym.
