Grzybica strzygąca - objawy, zdjęcia, leczenie, zapobieganie nawrotom
Grzybica strzygąca u ludzi dotyczy owłosionej skóry głowy, dlatego stanowi nie tylko problem typowo zdrowotny, ale i estetyczny. W wielu przypadkach źródłem choroby są zwierzęta domowe. Czym różni się postać głęboka od powierzchownej? Jak wygląda kąpanie kota z grzybicą? Czy konieczne jest strzyżenie psa?
Jeśli szukasz więcej porad i informacji, sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o zdrowiu zwierząt.
Z tego artykułu dowiesz się:
Grzybica strzygąca – co ją powoduje?
Choroby grzybicze mogą występować zarówno na owłosionej, jak i nieowłosionej (gładkiej) skórze. Wszystko zależne jest od przyczyny, czyli rodzaju wywołującego problem grzyba. Na nieowłosionej skórze bytują najczęściej dermatofity, które trawią keratynę. Grzybica skóry gładkiej jest zwykle powierzchniowa, ale wciąż może być trudna do leczenia.
Grzybica strzygąca występuje w miejscach owłosionych i ma dwie formy:
1. Głęboką wywoływaną przez:
- M.canis,
- T. violaceum,
- T. audouinii.
2. Powierzchowną, której przyczyny to:
- T. verrucosum,
- T.metangrophytes,
- T. equinum.
Microsporum canis jest grzybem skórnym, który występuje u kotów i psów. Może być on jednak łatwo przenoszony na ludzi, powodując zmiany na skórze tułowia i głowy. Badania wskazują, że w ostatnich latach częstość występowania zakażenia M. canis u ludzi w Europie wzrasta. Obecnie ten dermatofit uważany za jedną z najczęstszych przyczyn grzybicy owłosionej skóry głowy u dzieci. Niestety wciąż niewiele uwagi poświęca się czynnikom związanym ze źródłem problemu, jakim mogą być zwierzęta. Tymczasem określenie gatunku zwierząt, z którymi mieli styczność chorzy oraz ich wieku, rasy, czy występującego u nich obrazu klinicznego mogłoby być ważnym elementem oceny czynników ryzyka dla ludzi.
Trichophyton metangrophytes to kolejny czynnik chorobotwórczy, który występuje u zwierząt i zyskuje status coraz częstszego powodu dermatofitoz u ludzi. Przenosi się poprzez bezpośrednie lub pośrednie kontakty z chorymi zwierzętami. Co ważne, grzyb ten występuje u wielu gatunków, jak:
- świnki morskie (kawie domowe),
- chomiki,
- króliki,
- szynszyle,
- lisy,
- fretki.
Co ciekawe, tak jak w przypadku M. canis zakażenia wywołane przez T. mentagrophytes występują stosunkowo często u dzieci w wieku 3–7 lat oraz osób starszych, po zakupie gryzoni będących bezobjawowymi nosicielami.
Grzybica strzygąca – objawy i przebieg grzybicy strzygącej
Grzybica strzygąca pojawia się na owłosionej skórze głowy. Pierwsze objawy to pojawienie się zmian ogniskowych przypominających miejsca z nierówno przystrzyżonymi włosami.
Postać powierzchowna dotyczy głównie dzieci w okresie przedszkolnym i może mieć dodatkowo postać kropkowatą, łupieżowatą lub złuszczającą. Stwierdza się wtedy liczne ogniska złuszczania skóry bez stanu zapalnego. U dorosłych częściej pojawia się forma głęboka. Charakteryzuje się ona stanem zapalnym oraz bolesnymi guzami lub naciekami.
Pojawienie się obu form bardzo często wiąże się z kontaktem ze zwierzętami domowymi lub gospodarskimi. U zwierząt domowych grzybice najczęściej pojawiają się u zwierząt młodych, starszych lub z obniżoną odpornością, czyli np. w trakcie FeLV u kota lub przewlekłych chorób u psów. Sprawdź także ten artykuł z informacjami, jak wygląda grzybica u psa.
Jak wygląda leczenie grzybicy strzygącej?
Zanim lekarz lub weterynarz podejmie leczenie i dobierze właściwe leki, wykonuje odpowiednie badania diagnostyczne. Pomocny są:
- wywiad,
- badanie kliniczne,
- badanie skóry,
- mikroskopowe badanie włosów,
- hodowla grzyba na specjalnych podłożach.
Polecane karmy weterynaryjne dla kotów
Dodatkowo do wykrycia grzybów Microsporum wykorzystuje się także lampy UV nazywane lampami Wooda.
Najczęściej stosuje się leczenie miejscowe, czyli maść, którą aplikuje się w miejscach zmian. Czasem podaje się leki w formie tabletek z itrakonazolem, ketokonazolem lub terbinafiną. Wprowadza się je, gdy zmiany występują w wielu miejscach. Ważne jest szybkie podjęcie odpowiednich działań, gdyż ten rodzaj grzybicy może powodować powstawanie blizn oraz nieodwracalną utratę włosów.
Zwierzęta również leczy się, stosując miejscowo maść lub płyny w formie przymoczek. Zdarza się jednak, że konieczne jest strzyżenie psa lub kota, by stosowane metody przyniosły pożądane skutki. Na szczęście zwykle wystarcza usunięcie sierści z bezpośredniej okolicy zmian, co ograniczy rozprzestrzenianie problemu oraz ułatwia miejscowe aplikowanie środków przeciwgrzybicznych. Kąpanie kota może być trudne, ale bywa konieczne!
Pamiętaj, że grzybica skóry to nie jedyna choroba, którą możesz zarazić się od psa lub kota. Inne takie choroby to:
- świerzb u kota,
- toksoplazmoza,
- toksokaroza, czy chlamydioza.
Twój kot lub pies może także przynieść do domu kleszcze, dlatego regularnie aplikuj krople na kleszcze dla kota i psa lub stosuj specjalne obroże, czy tabletki. To od Twojego postępowania zależy, czy Ty i Twój pupil jesteście bezpieczni.
Pamiętaj, że każda choroba wymaga konsultacji z lekarzem weterynarii. Krwotoczne zapalenie jelit u psa może wystraszyć biegunką z krwią, ale każdy opiekun musi zauważać małe zmiany i reagować np. na pierwsze zmiany skórne lub problemy ze wstawaniem, które może powodować osteoartroza.