Czym jest kopiowanie uszu psa? Wyjaśniamy krok po kroku
Kopiowanie uszu i przycinanie ogona stosowano u wielu ras psów. Obecnie zabieg przycinania tych części ciała został zabroniony ze względu na dobro czworonogów. Dlaczego? Przyglądamy się procedurze kopiowania uszu!
Jeśli szukasz więcej porad i informacji, sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o zwierząt.
Kopiowanie uszu - zabieg przycinania uszu
Kopiowanie uszu to inaczej chirurgiczne obcinanie ich końcówek. Podobny zabieg dotyczy także ogona. Cięcie odbywało się przy użyciu specjalnych nożyczek chirurgicznych u szczeniąt określonych ras. Operacja nie była koniecznością, a jedynie rodzajem "tradycji" służącej uzyskaniu wymyślonego przez ludzi wyglądu psa. Dzięki zabiegowi uszy uzyskiwały nowy, określony kształt, wielkość i pozycję.
Przycinanie ogona wykonywane było już u kilkudniowych szczeniąt, natomiast zabieg kopiowania uszu zwykle planowano między 6 a 12 tygodniem życia psa. Wiek psów był szczególnie istotny, gdy chodziło o ogon. Cięcie należało wykonać, kiedy był on jeszcze "miękki".
Zabieg przeprowadzany był symetrycznie. Konieczne było bardzo precyzyjne cięcie w celu uzyskania efektu jak najbardziej zbliżonego do przyjętego wzorca. Po przycięciu wiotkiej części uszu były one odpowiednio usztywniane, by po zagojeniu i zdjęciu opatrunku uszy pozostały w pozycji pionowej.
Cena zabiegu wynosiła około 200 do 500 złotych i wiązała się m.in. z wagą psa i ilością zużytych środków znieczulających. Sam zabieg przebiegał tak samo bez względu na rasę psa.
Rasy psów, u których stosowano kopiowanie uszu
Przycinanie uszu i ogona wykonywane było tylko u określonych ras psów. Należały do nich:
- doberman,
- pitbull,
- dog argentyński,
- cane corso,
- owczarek środkowoazjatycki,
- dog kanaryjski,
- dog niemiecki,
- bokser,
- american staffordshire terrier.
Polecane karmy dla psów z problemami zdrowotnymi
Obecnie zarówno doberman, jak i pitbull powinny mieć naturalne uszy i normalnej długości ogony. Interesujące jest, że według niektórych badań nawet 40% osób nie ma świadomości, że wygląd uszu i ogonów tych ras jest dziełem chirurgicznego cięcia, a czworonogi rodzą się z naturalnie zwisającymi uszami. Wielu badanych myślało, że stojące uszy i krótkie ogony to efekt genetyki i prowadzonego w określony sposób doboru psów do hodowli.
Te same badania wskazują, że psy po zabiegu są postrzegane jako bardziej agresywne i mniej przyjazne niż psy tych samych ras, które nie zostały poddane kopiowaniu uszu i ogona. Sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o opiece nad psem.
Od kiedy nie można obcinać psom uszu i ogonów?
Obecnie w Polsce nie można obcinać psom uszu ani ogonów! Jest to związane z wprowadzoną w 2012 roku nowelizacją Ustawy o Ochronie Zwierząt. Art.6 ust. 1a Ustawy o Ochronie Zwierząt wyraźnie określa, że przez pojęcie znęcania się nad zwierzętami rozumie się także zabiegi mające na celu zmianę wyglądu czworonogów w tym przycinanie uszu i ogonów. Zabieg ten zakazany jest także w innych krajach Europy m.in. w Wielkiej Brytanii. Dozwolony jest natomiast w Stanach Zjednoczonych, Kanadzie, Meksyku oraz Chinach i Rosji.
Zwolennicy zabiegu twierdzą, że jest on integralną częścią charakteru danych ras i zapewnia mniejsze ryzyko urazów u psów użytkowanych np. myśliwsko, ale przeciwnicy wydają się mieć o wiele więcej argumentów. Cena, jaką za ludzkie fanaberie ponosiły czworonogi to dezorientacja, dyskomfort i niepotrzebny ból. Czysto estetyczny zabieg może być dodatkowo źródłem powikłań i problemów zdrowotnych odczuwanych nawet przez całe życie psa. Finalnie odebranie psom ogonów oraz naturalnego kształtu uszu utrudnia im komunikację.
Prawo teoretycznie dopuszcza obcinanie ogona czy kawałka ucha z przyczyn medycznych. Taka decyzja może być podjęta przez lekarza weterynarii w przypadku poważnych lub nawracających urazów. Sytuacja jest podobna jak w przypadku modzeli u psów. Wykonanie operacji rozważa się tylko, gdy modzele u psów krwawią, ropieją i silnie przerastają. Przed 2012 rokiem, ale i później wspomniana “luka” prawna i brak odpowiednich regulacji były nadużywane, by wciąż nadawać psom określony wygląd. Procedury zostały jednak zaostrzone i lekarz musi odpowiednio udokumentować tego rodzaju operację. Zdecydowanie nie ma już opcji przycięcia obu uszu pod przykrywką pogryzienia lub innego urazu.
Psy urodzone po 1 stycznia 2012 roku powinny mieć naturalnie zwisające uszy i długie ogony! Zgodnie z prawdziwym wyglądem rasy.
- u psów, które od początku stworzenia rasy zawsze miały kopiowane uszy? Kto pisał ten pseudo artykuł???
Na szczęście są w EUR kraje gdzie bez problemu kupi się normalnego kopiowanego psa
Bardzo często ludzoe nie maja pojęcia że te stojące uszy i kikut zamiast ogona, to robota chorego sadysty człowieka nie matki natury.
Myślę że ma to tez wpływ na komunikacje między zwierzętami, przecież one nie mówią, liczy sie mowa ciała.