Biegunka u psa - przyczyny rozwolnienia, leczenie, porady

Biegunka u psa - dlaczego psy mają rozwolnienie?

Przyczyny biegunki u szczeniaka

Biegunkę u szczeniaka zawsze należy skonsultować z lekarzem weterynarii. Nawet gdy nie wydaje się zbyt silna! Rozwolnienie u młodego psa może być bowiem spowodowane parwowirozą. Częste oddawanie luźnego stola łatwo doprowadza do odwodnienia i osłabienia pieska. Kolokwialnie mówiąc, zwykła psia sraczka może zagrażać życiu malucha. W przypadku parwowirozy konieczna jest ciągła obserwacja psa, dlatego wiele przychodni zatrzymuje takie psy u siebie.

Inne częste przyczyny biegunek u szczeniaków to:

• pasożyty
• stres
• zmiana karmy

Przewód pokarmowy szczeniąt jest jeszcze niedojrzały i bardzo wrażliwy. Zmiany karmy wynikające z różnych przyczyn powinny być stopniowe, jeśli istnieje taka możliwość. Zmianę rozłożyć można na kilka dni, podając początkowo niewielką ilość nowego produktu z dotychczasową karmą i z dnia na dzień zmieniać proporcje na rzecz nowej karmy.

Przyczyny biegunki u dorosłego psa

Biegunka u dorosłego psa może być przewlekła lub ostra. Rozwolnienie określa się jako ostre, gdy trwa kilka dni. Ciągła, ponad 14-dniowa biegunka jest już nazywana przewlekłą.

Ostra biegunka najczęściej związana jest z:

• zatruciem pokarmowym polegającym na spożyciu nieświeżych produktów
• zmianą diety
• infekcją wirusową

Tymczasem przewlekła jest typowa dla:

• pasożytów
• niewydolności trzustki
• nietolerancji pokarmowej
• stresu

Szacuje się, że nawet około 15% psów z przewlekłą biegunką cierpi na zespół jelita drażliwego. Do schorzenia predysponowane są osobniki nerwowe oraz mocno przywiązane do właścicieli (odczuwające silny stres związany z rozłąką). Jest to także przypadłość niektórych psów pracujących i zwierząt z nietolerancjami pokarmowymi.

Zewnątrzwydzielnicza niewydolność trzustki często występuje u młodych czworonogów. Predysponowane rasy to owczarek niemiecki oraz owczarek szkocki collie. Chore psy oprócz wydalania tłustego i jasnego biegunkowego stolca mogą chudnąć mimo zachowanego lub wzmożonego apetytu.

Rozwolnienie zdarza się także po szczepieniu, odrobaczeniu lub podaniu niektórych leków. Jest to objaw bardzo często wymieniany w reakcjach niepożądanych leków i suplementów diety.

Warto wiedzieć, że biegunka może być objawem m.in. ropomacicza. Jeśli występuje u niesterylizowanej suczki około 6-8 tygodni po cieczce i dodatkowo połączona jest ze zwiększonym pragnieniem, oddawaniem większych ilości moczu oraz wymiotami lub apatią konieczna jest jak najszybsza wizyta u lekarza weterynarii.

Ciągła biegunka musi być powodem do niepokoju. Szczególnie jeśli połączona jest z dodatkowymi objawami takimi jak utrata apetytu, osowienie, osłabienie, wymiotami lub bolesnością brzucha. Jeśli szukasz więcej informacji, sprawdź także ten artykuł o najczęstszych przyczynach rozwolnienia u psa.

ABC biegunki - kilka słów o konsystencji i kolorach stolca u psów

Oceniając psi stolec, trzeba zwrócić uwagę na jego konsystencję i kolor. Prawidłowa kupa powinna być brązowa i mieć miękką konsystencję, ale zwartą postać. Zapach jest raczej delikatny i nie powinien być zbyt nieprzyjemny ani intensywny.

Oceniając kolor kupa może być:

• Żółta - żółta lub jasna psia kupa może wskazywać problemy z trzustką.
• Zielona - zielona kupa pojawia się jako konsekwencja spożycia dużej ilości traw, ale może być związana także z obecnością częściowo zhemolizowanej krwi.
• Czerwona - kał z krwią, w którym znajduje się czerwona krew, oznacza krwawienie z końcowego odcinka przewodu pokarmowego.
• Czarna - smolista i ciemna psia kupa jest konsekwencją krwawienia w obrębie żołądka lub jelit cienkich. Jest to zatem ponownie stolec z krwią, choć zhemolizowaną (stąd ciemna, a nie czerwona barwa).

Tymczasem konsystencja może być:

• Wodnista - wodnista biegunka może być efektem alergii, infekcji bakteryjnych, czy stosowania niektórych leków.
• Śluzowa - kupa ze śluzem może oznaczać zarobaczenie, alergię lub nowotwór jelita.
• Sucha - twarda i sucha psia kupa pojawia się podczas zaparć. Ulega ona nadmiernemu odwodnieniu w obrębie jelita grubego.
• Tłusta - kał pokryty tłustą wydzieliną może oznaczać problemy z trzustką i niedobór enzymów odpowiedzialnych za jego trawienie. U psów cierpiących na niewydolność trzustki kał bywa żółty lub jasny.

Jak leczyć biegunki u psów?

Domowe sposoby - co podać psu w nocy?

Biegunka u psa, która zaczyna się w nocy spędza sen z powiek właściciela. Chcąc ją jak najszybciej zatrzymać, warto mieć w domu "psią apteczkę", w której znajdą się tabletki lub pasty przeznaczone do leczenia biegunek. Zawierają one m.in. elektrolity, prebiotyk, dekstrozę, smektyt i L-glutaminę. Składniki te pozwalają na przywrócenie równowagi elektrolitowej oraz regenerację nabłonka jelit. Wspierają rozwój mikroflory jelit, a także są źródłem łatwo przyswajalnej energii. Można je podać bez obaw, stosując się do zaleceń z opakowania lub ulotki.

Chcąc zatrzymać biegunkę, nie wolno podawać psu herbaty ani czekolady. Są to domowe sposoby polecane u ludzi, ale pies może ulec przez nie zatruciu. Lepiej nie sięgać także po tabletki z ludzkiej apteczki bez konsultacji z lekarzem weterynarii.

Bezpieczne powinny być takie leki, jak:

• no-spa
• węgiel aktywny
• glinka kaolinowa
• nifuroksazyd,

ale dawkę leku powinien określić specjalista.

Zatrzymanie biegunki wspomoże także głodówka. Wielu lekarzy weterynarii zaleca 12-24-godzinną głodówkę, po której jedzenie wprowadza się stopniowo.