Białe robaki u kota — przyczyny, rozpoznanie, leczenie, zapobieganie

Pasożyty wewnętrzne i zewnętrzne – co warto wiedzieć?

Pasożyty u psów i kotów dzieli się na:

• zewnętrzne (egzopasożyty),
• wewnętrzne (endopasożyty).

Przykładowo „na kocie” żerować mogą:

• pchły,
• wszy,
• wszoły,
• kleszcze.

Pasożyty wewnętrzne można w uproszczeniu podzielić według miejsca bytowania na:

1. Pasożyty (”robaki”) jelitowe: glisty, włosogłówki, tasiemce oraz tęgoryjce.
2. Pasożyty pozajelitowe: nicienie sercowe, nicienie płucne i nicienie podskórne.

Większość pasożytów wewnętrznych pojawia się u naszych pupili po spożyciu jaj, które znajdują się w środowisku lub pożywieniu, czy wypijanej przez nie wodzie.

Białe robaki u kota – co to może być?

Jak wyglądają kocie pasożyty?

Tak jak wspomniano w przewodzie pokarmowym kota występować może kilka różnych pasożytów. Przyjrzyjmy im się trochę bliżej.

1. Tasiemce — zdecydowanie jedne z najczęstszych „robaków” jelitowych, które będziesz mógł znaleźć w kupie swojego pupila. Wyglądem przypominają wstążki. Są długie i dość płaskie. To właśnie takie płaskie tasiemki znaleźć można w pobliżu kociego ogona lub wystające z odbytu pupila.
2. Glisty – według niektórych danych glisty dotykają nawet do 75% kotów. Są to jasne pasożyty o kremowo-białym odcieniu. Ich wygląd porównywany jest czasem do makaronu typu spaghetti. Większość kotów nie prezentuje objawów klinicznych, ale pasożyty bywają widoczne w ich odchodach. Objawy zdarzają się najczęściej u młodych kotów i zalicza się do nich np. wymioty, biegunkę i zaparcia.
3. Tęgoryjce — to kolejne cienkie „robaki” w kształcie zbliżonym do haka. Te pasożyty są niewielkich rozmiarów i dość trudno wykryć je w kociej kupie. Objawy, jakie mogą pojawić się u kota to m.in. biegunka, spadek masy ciała, a także niedokrwistość.
4. Włosogłówki – na liście kocich pasożytów są także włosogłówki, które żyją w jelicie grubym. Ich obecność w przewodzie pokarmowym może objawiać się biegunką.

Objawy zarobaczenia u kotów

W przypadku pasożytów głównym powodem zgłaszania się opiekunów do lekarzy weterynarii jest zauważenie w kupie kota podejrzanych struktur. W niektórych przypadkach zauważyć można nawet pasożyty wystające z odbytu kota. Tylko w tak oczywistych sytuacjach rozpoznanie inwazji pasożytów wewnętrznych je możliwe jedynie na podstawie objawów klinicznych. U większości dorosłych psów i kotów występowanie pasożytów przewodu pokarmowego przebiega jednak bez objawów. Czy w takim razie pasożyty są niegroźne? Nic bardziej mylnego. To, że dużo inwazji nie powoduje wyraźnych objawów, nie oznacza, że nicienie czy inne pasożyty są obojętne dla organizmu zwierzęcia.

Objawy inwazji pasożytami bywają niezauważone lub nie są łączone z takim podejrzeniem przez część opiekunów. Zaliczyć można do nich:

• wzdęcia,
• biegunki,
• wymioty,
• bóle brzucha,
• zaburzenia apetytu.

Sprawdź także ten artykuł na temat chorób skóry u kota.

Odrobaczanie kota – kiedy i jakim preparatem?

Badać kał czy nie?

Odrobaczenie można wykonywać profilaktycznie lub dopiero po badaniu kału, gdy w próbce zostaną znalezione jaja pasożytów. Co jest lepsze? Zdania są przynajmniej częściowo podzielone. Badanie kału jest bardzo cenne i pozwala na identyfikację konkretnego pasożyta. Trzeba jednak mieć na uwadze, że nie może być ono podstawą do oceny intensywności inwazji u danego zwierzęcia. Można je jednak wykorzystać do oceny skuteczności leczenia, dzięki porównaniu wyników (ilości cyst/oocyst/jaj pasożytów) przed i po wprowadzeniu leków.

Odrobaczanie profilaktyczne (bez wcześniejszego badania kału) jest zasadne np. w przypadku kilkutygodniowych zwierzęt, u których mogło dojść do inwazji śródmacicznej lub tzw. inwazji laktogennej po urodzeniu i napiciu się mleka matki. Pasożyty są także bardzo prawdopodobne u kotów wychodzących i polujących na gryzonie.