Badanie krwi u psa - przygotowanie, pobranie materiału, cena, normy

Badanie krwi u psa – kiedy wykonywać badania krwi?

Pobieranie krwi warto wykonywać:

• przed zabiegiem operacyjnym,
• u seniorów,
• w czasie infekcji.

Podstawą jest morfologia, która pozwala na ocenę stopnia nawodnienia psa, występowanie stanów zapalnych, czy sprawdzenie zdolności krzepnięcia krwi. Większość badań uzupełniana jest o kilka oznaczeń biochemicznych. Zwykle lekarz wykonuje także rozmaz manualny wg Schillinga.

Badania krwi u psalub kota wykonuje się prawie zawsze, gdy zwierzę wykazuje jakiekolwiek objawy choroby. Twardy brzuch u psa? Wymioty? Brak apetytu? Wypływy z dróg rodnych? Analiza krwi jest dobrym sposobem na sprawdzenie stanu psa lub kota! Także gronkowiec u psa, choć potwierdzany jest głównie cytologią, może wymagać badań bakteriologicznych krwi.

Warto jednak robić także profilaktyczne badania. Im starsze jest zwierzę, tym częściej warto o tym pamiętać! Zalecane minimum u psich seniorów to raz w roku. Pozwalają one wykryć pierwsze zmiany w niektórych parametrach i wdrożyć leczenie lub wspieranie pracy narządów, zanim rozwinie się poważniejsza choroba.

Morfologia i biochemia są zlecane przed poddaniem zwierzęcia znieczuleniu. Dlaczego? Wyniki pozwalają zaklasyfikować pacjenta do odpowiedniej grupy anestezjologicznej, co jest ważne podczas podawania znieczulenia.

Boisz się kosztów? Pamiętaj, że cena badań jest niewielka w porównaniu z kosztami przedłużającego się leczenia lub śmiercią Twojego pupila. Jeżeli tylko możesz, zdecyduj się na nie!

Jak przygotować psa do badań?

Najbardziej miarodajne są badania na czczo, dlatego najczęściej badania wykonuje się rano, gdy pies nie jadł przez około 12 godzin. Możesz jednak zabrać psu jedzenie, wychodząc do pracy i wybrać się na pobranie krwi dopiero późnym popołudniem.

Pobieranie krwi nie trwa długo i wygląda właściwie tak samo u psa, jak u kota. Przed wykonaniem wkłucia, lekarz lub technik weterynarii goli łapę psa, a następnie dezynfekuje miejsce wkłucia. Tuż przed pobraniem zakładana jest staza. Dzięki uciskowi powyżej miejsca wkłucia żyła zostaje uwidoczniona. Wkłucie może być dla psa chwilowym dyskomfortem, ale nie jest bolesne.

W przypadku nerwowych zwierząt lekarz weterynarii może zdecydować się na wkłucie do żyły znajdującej się na tylnej kończynie psa. W takim przypadku zwierzę musi zostać położone na stole i delikatnie przytrzymane. Jeżeli jest taka możliwość, zajmuje się tym technik oraz lekarz, choć w mniejszych placówkach, konieczna jest pomoc opiekuna.

Wyniki otrzymasz w ciągu kilkunastu minut lub kilku dni. Wszystko zależy od oznaczanych parametrów oraz tego, czy dany gabinet posiada analizatory krwi. Cena badania jest zależna od ilości ocenianych parametrów oraz ich rodzaju. Średnio musisz przygotować się na wydatek około 100 zł. Jeśli szukasz więcej porad, sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o chorobach psów.

Jak wyglądają wyniki badań krwi?

Wyniki, które otrzymasz od lekarza weterynarii to wydruk zawierający skróty oznaczające poszczególne elementy morfologiczne krwi lub biochemiczne. Otrzymałeś je mailem i nie możesz doczekać się wizyty, podczas której omówisz je ze specjalistą? Możesz je (częściowo) ocenić samodzielnie. Przy każdym parametrze znajdują się normy, czyli zakres od minimalnej do maksymalnej wartości dla danego gatunku.

Badania krwi - co zawiera morfologia?

Erytrocyty (RBC) – spadek wywoływany jest m.in. przez niedobory żelaza lub kwasu foliowego, a także utratę krwi lub rozpad czerwonych krwinek.

• Liczba białych krwinek (WBC) – stanowią one element układu immunologicznego, a ich wzrost oznacza np. stan zapalny.
• Liczba płytek krwi (PLT) –  ich ilość świadczy o zdolności krwi do krzepnięcia.
• Hematokryt (HCT)- to parametr oceniający procent czerwonych krwinek. Pozwala na potwierdzenie anemii lub odwodnienia.
• Hemoglobina (Hb) – jej spadek wskazuje na niedokrwistość, a podwyższony poziom pojawia się w trakcie odwodnienia.
• Eozynofile (EOS) - podwyższona ilość tych białych krwinek, wskazuje na stany alergiczne lub

inwazje pasożytnicze (jak kokcydioza)

• Bazofile (BASO) – wzrost tych komórek notuje się w przewlekłych stanach zapalnych, a spadek powodowany bywa przez stres i infekcje.
• Neutrofile (NEUT) – to krwinki, których wzrost pojawia się w czasie infekcji oraz podczas chorób nowotworowych, czy po urazach.
• Monocyty (MON) – wzrost poziomu monocytów charakterystyczny jest dla infekcji wirusowych oraz bakteryjnych. Ich liczba spada np. po zastosowaniu glikokortykosteroidów.
• Retikulocyty (RETICS) – retikulocyty to inaczej niedojrzałe erytrocyty. Ich obecność wskazuje na niedokrwistość regeneracyjną.
• Średnia objętość krwinek czerwonych (MCV) – spadek tego parametru związany jest najczęściej z małą ilością żelaza w diecie.
• Średnia zawartość hemoglobiny (MCH) – obniżenie poziomu MCH notuje się w przypadku niedoborów żelaza.
• Średnie stężenie hemoglobiny (MCHC) – podwyższony poziom tego parametru wskazuje na odwodnienie, a spadek na niedokrwistość z niedoboru żelaza.