Badanie krwi u kota - przygotowanie, pobranie materiału, interpretacja wyników, cena

Kiedy należy wykonać badanie krwi u kota?

Hematologia to ogromny dział medycyny ludzkiej oraz weterynaryjnej. Badanie krwi u kota, czy psa zaleca się:

• u zwierząt starszych,
• przed zabiegami operacyjnymi,
• podczas infekcji (np. gdy u kota występuje koci katar),
• kontrolnie w czasie chorób przewlekłych.

W praktyce lekarza weterynarii jest to jedna z podstawowych metod diagnostycznych. Poprzedza ją zwykle jedynie wywiad i badanie kliniczne. Dzięki morfologii oraz biochemii ocenić można bowiem:

• stopień nawodnienia organizmu (np. gdy kot wymiotuje),
• istnienie infekcji,
• występowanie anemii,
• zdolność do krzepnięcia krwi,
• poziom poszczególnych hormonów.

U seniorów kontrolna morfologia oraz podstawowe parametry biochemiczne powinny być oceniane minimum raz w roku. Szczególnie istotny wydaje się poziom mocznika oraz kreatyniny. Te dwa parametry informują o stanie nerek kota, a ich niewydolność jest częstym problemem u tego gatunku.

Dlaczego warto zdecydować się na badanie krwi u psa i kota przed operacją? Jest to ważne, by ocenić ogólny stan zdrowia Twojego pupila. Kłopoty z nerkami lub wątrobą mogą być niektórych sytuacjach przeciwwskazaniem do zabiegu, a w innych przypadkach decydują o rodzaju znieczulenia i monitorowaniu pacjenta w trakcie oraz po zabiegu. Cena profilaktyki jest niska w porównaniu z możliwymi komplikacjami.

Jak przygotować kota do badania krwi?

Twój kot powinien być na czczo, dlatego większość zaplanowanych badań krwi przeprowadza się rano. W przypadku cukrzycy sprawdzana jest glukoza. Badanie krwi u kota z cukrzycą wykonuje się po kilku godzinach od podania insuliny.

Standardowe przygotowanie kota do pobrania krwi w gabinecie weterynaryjnym obejmuje:

• wygolenie sierści na łapie,
• zdezynfekowanie miejsca wkłucia,
• założenie stazy.
• wkłucie igły do żyły.

Krew pobierana jest szybko do kilku probówek przeznaczonych do odpowiednich oznaczeń. Po pobraniu właściwej ilości lekarz weterynarii lub technik przyciska miejsce wkłucia gazą, lub wacikiem, by zatrzymać krwawienie oraz uniknąć powstania krwiaka. Szybko zdejmuje także stazę. 

Decydując się na komplet badań krwi, musisz przygotować się, że kosztują one minimum 80-90 zł. Cena jest zależna od ilości oznaczanych parametrów oraz tego, czy wykonywane są one na miejscu, czy w wysyłane do laboratorium. Sprawdź także ten artykuł o najczęstszych chorobach u kotów.

Jak odczytać normy oraz wyniki badania krwi?

Wyniki badań dostępne są w ciągu kilku minut lub kilku godzin, a wszystko zależy od rodzaju wykonywanych badań oraz dostępności specjalnych analizatorów w danej klinice weterynaryjnej. Zwykle większe obiekty posiadają takie maszyny, ale mniejsze placówki wysyłają próbki do zewnętrznych laboratoriów weterynaryjnych.  Bardziej skomplikowane oznaczenia trwają nawet kilka dni. O okresie oczekiwania zostaniesz poinformowany podczas wizyty.

Otrzymałeś wyniki mailem i czekasz na wizytę kontrolną? Twój lekarz weterynarii omówi je z Tobą dokładnie, ale jeśli nie możesz się doczekać, spróbuj odczytać je samodzielnie. Obok każdego parametru znajdują się normy dla danego gatunku, czyli zakres od minimalnej do maksymalnej wartości. Jeżeli pomiar Twojego kota znajduje się pomiędzy tymi dwoma liczbami, nie masz się czym martwić. Niestety, jeśli jest niższy lub przekracza wartość maksymalną, oznacza to zwykle problemy zdrowotne. Jakie?

Morfologia to:

• Erytrocyty (RBC) – wzrost ich poziomu nazywa się „czerwienicą” i występuje niezwykle rzadko. O wiele częstszy jest spadek oznaczający niedokrwistość wywoływana np. przez niedobory żelaza lub utratę krwi. Oddzielnym rodzajem niedokrwistości jest niedokrwistość hemolityczna spowodowana rozpadem czerwonych krwinek.
• Liczba białych krwinek (WBC) – krwinki te są komórkami układu odpornościowego kota, a ich podwyższony poziom oznacza np. stan zapalny. Niedobór białych krwinek występuje w takich chorobach jak panleukopenia kotów.
• Liczba płytek krwi (PLT) – odpowiedzialne są one za tworzenie skrzepów, a ich poziom wskazuje zdolność krwi do krzepnięcia.
• Hematokryt (HCT)- pozwala określić procent erytrocytów. Służy do diagnostyki  anemii lub odwodnienia.
• Hemoglobina (Hb) – spadek ilości hemoglobiny wskazuje na niedokrwistość, a jej wzrost pojawia się podczas odwodnienia.
• Eozynofile (EOS) – należą do grupy białych krwinek, a ich podwyższenie wskazuje na stany alergiczne lub występowanie pasożytów.
• Bazofile (BASO) – kolejne białe krwinki. Ich wzrost notuje się zwykle w przewlekłych stanach zapalnych.
• Neutrofile (NEUT) – podwyższony poziom pojawia się w trakcie infekcji, chorób nowotworowych oraz po kontuzjach lub operacjach.
• Monocyty (MON) – wzrost ich poziomu charakterystyczny jest dla infekcji wirusowych oraz bakteryjnych, a obniżenie pojawia się np. po zastosowaniu glikokortykosteroidów.
• Retikulocyty (RETICS) – retikulocyty to niedojrzałe erytrocyty. Ich obecność wskazuje na niedokrwistość regeneracyjną.
• Średnia objętość krwinek czerwonych (MCV) – spadek tego parametru związany jest najczęściej z niedoborem żelaza.
• Średnia zawartość hemoglobiny (MCH) – obniżenie poziomu MCH notuje się w przypadku niedoborów żelaza.
• Średnie stężenie hemoglobiny (MCHC) – wzrost wskazuje na odwodnienie, a spadek np. na niedokrwistość z niedoboru żelaza.