Zwinnik czerwonousty i zwinnik latarnik - opis, wymagania, pielęgnacja

Zwinnik czerwonousty a Blehera

Zwinnik latarnik to mało popularna rybka w akwariach ze względu na mało interesujące barwy. Jest po prostu biały z czarną kropką na nasadzie ogona. Wygląda trochę jak mała pirania, bo jest wysoki i krótki. Nie dajmy się zwieść jego 4 cm długości ciała, bo to całkiem spory kawałek ryby! W dużej mierze opis koloru uzależniony jest od warunków utrzymania.

Zwinnik czerwonousty (Hemigrammus rhodostomus) jest przeciwieństwem latarnika. Wąski, długi, trochę bardziej jak rekinek. Jednak tak samo szybki i zwinny. Kolorystycznie jest ciekawszy, bo ma czerwoną plamkę na głowie i biało – czarne paski na ogonie. Często mylony ze zwinnikiem Blehera, który ma bardziej złotą barwę ciała.

Obydwa gatunki są podobne w jednym względzie. Wybarwiają się w nisko zmineralizowanej, kwaśnej wodzie. Pochodzą z miejsc, gdzie dno jest bardzo bogate w związki humusowe, a materiał organiczny nanoszony przez rzekę jest obfity.

Ryba taka, jak zwinnik czerwonousty, nie jest zbyt popularna. Jej cena to około 8zł, podobnie jak zwinnik Blehera. Natomiast latarnik jest o wiele tańszy i jego cena to około 2,5 za sztukę. Jeżeli zaczynamy z akwarystyką, to cena bardziej przemawia za utrzymaniem ławicy latarnika, niż czerwonoustego.

Wymagania zwinników

Ryba czarnych wód

Zwinnik czerwonousty (Hemigrammus rhodostomus), podobnie jak latarnik, pochodzą z Ameryki Południowej. Żyją w miękkich wodach, gdzie mają pod dostatkiem pokarmu pochodzącego z osadu i dna. To rybki ławicowe skupiające się w większe grupy doskonale zorganizowane przy poszukiwaniu pokarmu i unikaniu drapieżników.

Warunki, w których żyją, różnią się w zależności od pory roku. Gdy woda ma niski poziom, jest bardziej klarowna i płytka. W porze deszczowej rzeka występuje z brzegów i zajmuje nowe tereny, gdzie jest pod dostatkiem kryjówek, korzeni, czy roślin.

Niezależnie od pory roku temperatura jest dość wysoka i wynosi od 24 do nawet 30⁰C. Temperatura samej wody jest niższa ze względu na duże zacienienie siedlisk. Zwinnik czerwonousty i zwinnik latarnik (podobnie jak danio erythromicron) żywią się owadami, które wpadają do wody, a następnie pływają w toni, więc preferują tereny przybrzeżne z dużą ilością roślin zwieszających gałęzie nad wodę.

Opis warunków w akwarium

Zbiornik dla tych ryb powinien być typowo w stylu czarnych wód. Korzenie i wyschnięte liście na dnie, a dekoracje złożone głównie z korzeni i roślin pływających. Jeżeli klarowność wody jest większa, warto wrzucić nurzańce, czy żabienice, żeby zwinniki miały gdzie się chować.

Obydwa gatunki muszą być trzymane w grupach co najmniej 6 sztuk z gatunku, a najlepiej 10. Inaczej się nie wybarwią i będą bardziej płochliwe. Woda dla tych ryb powinna być tak miękka, jak się tylko da. Najlepiej używać wody demineralizowanej.

Kwaśna woda też jest ważna, ale lepiej uzyskiwać efekt przy niskiej twardości i nie kombinować z wodą kranową, żeby nie powodować za dużych wahań parametrów wody. Jest to o wiele gorsze niż trzymanie ryb na pH 7,5. Nie są to najistotniejsze wymagania, bo większość osobników jest hodowana, a nie odławiana. A może zainteresuje cię także ten artykuł na temat hodowli neona czarnego?

Hodowla zwinników a ciąża molinezji

Hodowla obydwu gatunków zwinników jest bardzo podobna. Co prawda nie jest łatwa, jak ciąża molinezji, ale warto spróbować swoich sił. Woda 5,5 – 6,5 pH, najlepiej demineralizowana i mocno zabarwiona torfem. Na dno można dać dodatkowo włókno kokosowe, które będzie schronieniem dla młodych i dodatkowym wzbogaceniem wody w związki humusowe.

Ryby mogą być w zbiorniku tarliskowym parami lub w grupach. Po spuszczeniu ikry należy jak najmocniej zacienić akwarium i utrzymywać też młode rybki w półmroku. Temperatura 27⁰C będzie odpowiednia. Nie należy dopuścić do zabrudzenia zbiornika, ale wybrać na tyle duży, żeby woda nie poruszała się za szybko pod wpływem działania filtra.

Młode ryby akwariowe powinny być karmione wcześniej przygotowaną wodą z drobnym zooplanktonem (mleczna woda). Następnie może być potrzebna hodowla nauplii artemii i podawanie ich, gdy młode podrosną. Jest z tym trochę pracy i mogą być dość znaczne ubytki w ilości młodych w pierwszym okresie hodowli. Trzeba przyznać, że ciąża molinezji to mniej skomplikowany proces.