TOP 10 roślin akwariowych. Oto najpopularniejsze rośliny do akwarium

Akwarystyka i żywe rośliny akwariowe

Skomplikowane nazwy a popularne rośliny

Nazwy wielu roślin akwariowych są bardzo skomplikowane. To nie oznacza, że ich utrzymanie musi być uciążliwe. Wielu akwarystów zniechęca się do zakupu, bo nie wiedzą, czy wybrać Proserpinaca palustris, czy Hygrophila corymbosa. Żeby było weselej, to ta sama roślina, może mieć różne nazwy w zależności od tego, z której hodowli pochodzi.

Akwarystyka może być trudna, ale nie w przypadku utrzymania żywych roślin. Ryby są w akwarium jak krowy na polu. Produkują nawóz. Jeżeli nic tego nawozu nie spożytkuje, akwarysta ma dużo pracy, bo musi ten nawóz wyrzucać z akwarium.

Rośliny bardzo pomagają nam w zmniejszeniu ilości pracy, bo „zjadają” to, co zostaje po rybach. Należy tylko pamiętać, że mają ograniczone możliwości. Ich wzrost jest uzależniony od ilości światła i prawidłowych proporcji nawozów. Jeżeli zaczniemy od delikatnego światła i paru rybek, krok po kroku dojdziemy do etapu akwariów naturalnych i holenderskich.

Wolno rosnące rośliny akwariowe

Anubiasy to roślinki wolno rosnące. Dlatego potrzebują zacienionego miejsca i najlepiej średnio nawiezionego akwarium. To nie znaczy, że mamy dawać średnie ilości nawozu, ale to, że nie powinniśmy zanadto go zarybiać takiego akwarium.

Kiedy w wodzie będzie za dużo pożywki dla glonów, anubiasy odczują to jako pierwsze. Będą miały na liściach ciemnozielone plamki, które można zetrzeć, ale po tygodniu pojawią się znowu. Kluczem są tu częste podmiany i dobra filtracja wody.

Anubias to nie najlepsza roślina na start akwarium. Z racji wolnego wzrostu słabo zużywa nawozy i nie pomaga w szybkim ustabilizowaniu parametrów. Jest świetnym dodatkiem do akwariów z dużą ilością roślin łodygowych i światłolubnych. Ze względu na wolny wzrost anubias ma często wysokie ceny.

Microsorum i mech do akwarium jako rośliny akwariowe

Microsorum jest bardzo podobne w wymaganiach do anubiasa. Także nie powinno być wsadzane w podłoże, a kłącze zostawmy odsłonięte. Ta cieniolubna roślina do akwarium słodkowodnego wolno rośnie, ale wypełnia zbiornik lepiej, niż anubias.

Microsorum to doskonały wybór dla tych, którzy chcą mieć śliczne zielone akwarium praktycznie bezobsługowo. Wystarczy obwiązać te paprotki na korzeniach i czekać na powolny wzrost. W przeciwieństwie do roślin łodygowych nie muszą być tak często podcinane.

Nawet jeżeli microsoria trochę przerosną aranżację, to łatwo je uformować. Warto przyczepić obok nich mech do akwarium i anubiasy. Będzie to nas kosztowało trochę więcej pracy, bo mchy trzeba formować. Kiedy przerosną, odpadają od korzenia lub kamienia. Microsorum są roślinami mającymi wysokie ceny ze względu na powolny wzrost.

Drobne trawnikowe roślinki

Wszyscy akwaryści lubią trawniki. Nawet jeżeli nie mamy bardzo dużo światła i podłoża aktywnego, mamy szansę na trawnik. Zwartka drobna (Cryptocoryne parva) doskonale się na to nadaje, ale to propozycja dla cierpliwych.

Ta roślina rośnie naprawdę bardzo wolno. Jeżeli będzie mocne światło i większa ilość nawozu (ale tylko przy mocnym świetle) zajęcie całego dna zajmie jej krócej, ale i tak sitowie rośnie dwa razy szybciej. Nie należy się sugerować, że inne gatunki zwartek rosną szybko, ta jest wśród nich wyjątkiem.

Cryptocoryne parva ma tę zaletę, że dosłownie trudno ją wykończyć. Listki są twarde, grube i nie rozpuszczają się tak szybko, jak u innych trawników. Nawet gdy część odpadnie, to z kłącza wyrosną nowe i będziemy mieli szanse odbudować „plantację” po małym potknięciu.

Łodygowe rośliny do akwarium

Opis bezproblemowej rośliny

Bakopa jest jedną z najbardziej popularnych roślin akwariowych. Taki łodygowiec może rosnąć przy małej ilości światła i głównie nawozach makroelementowych. Te występują w akwarium pod dostatkiem, bo produkują je ryby, krewetki i ślimaki.

Są różne rodzaje bakopy, ale najbardziej popularna i odporna jest karolińska (Bacopa caroliniana). Jako łodygowiec – rośnie, dopóki starczy jej wysokości w akwarium. Trzeba ją podcinać, gdy stanie się za długa. Skracamy ją na tyle, żeby dolna cześć z korzonkami była zakryta przez łodygi przed nią.

Obcinana część wypuści dwie rośliny wyrastające z miejsca podcięcia. Te nowe pędy będą miały korzonki tam, gdzie kończy się łodyżka, którą podcięliśmy. Dlatego to ważne, żeby ta część była ukryta i nie zaszpecała naszych świeżych zielonych łodyg. Jeśli szukasz więcej inspiracji, sprawdź także ten artykuł z polecanymi rybkami do akwarium.

Nazwy zjadaczy azotu

Rogatek sztywny (Ceratophyllum demersum), to bardzo wytrzymała roślina do akwarium. Nie potrzebuje dużo światła i nawozów, a co najlepsze – potrafi wyssać z wody NO2. To genialna zdolność, niezastąpiona na start zbiornika, żeby pięknie oczyścić wodę i pomóc bakteriom nitryfikacyjnym powoli powiększać kolonie.

To też doskonałe roślinki wykrywające NO2 i NO3. Kiedy pojawiają się większe ilości, rogatek rośnie jak szalony. Pora więc zrobić podmianę. Gdy widzimy, że znowu szybko go przybywa, pora na następną. Takie testowanie wody bez testów.

Podobna jest Moczarka kanadyjska (Egeria densa). Nie rośnie tak szybko, jak rogatek, ale jest bardziej stabilna. Gdy brakuje azotu, potrafi przeżyć zdecydowanie dłużej i nie rozpuszcza się. Poza tym wymagania ma podobne i… niektórym po prostu bardziej się podoba.

Kapuściane gatunki roślin akwariowych

Pora omówić „rośliny akwariowe kapuściane”. Należą do różnych rodzajów i nie łączy ich za wiele poza podobieństwem kształtu liści do sałaty albo kapusty. Jedną z nich jest Różdżyca pospolita (Ceratoperis cornuta). Ta rewelacyjna roślina na taflę wody z powodzeniem zastąpi pistię rozetkową (Pistia stratiotes).

Także doskonale rośnie na tafli Różdżyca rutewkowa (Ceratopteris thalictroides). Ten ma z kolei bardziej koperkowate liście, ale równie duże i mięsiste. Te doskonałe roślinki akwaryjne mogą być też wkopane korzonkami w podłoże. Rosną wtedy wolniej, ale mają bardziej kompaktowe liście.

Ostatnia jest Nawódka wielonasienna (Hygrophila difformis). Też nie potrzebuje za wiele światła i nawozów, jak te poprzednie, a jest genialnym wypełnieniem miejsca w zbiorniku. Zawsze w akwarium jest problem ze środkową częścią zbiornika, która rośnie słabiej i pozostają nam same łodygi. Hygrophila difformis je ślicznie zakryje i da rybkom schronienie.

Tylko żywe rośliny akwarystyczne

Jeżeli mamy dosyć roślin akwariowych i nie chcemy słyszeć o zastąpieniu sztucznych czymkolwiek innym, to pora na Brodźca czterolistnego (Pogostemon quadrifolius octopus) i Nawódkę wielonasienną (Hygrophila polysperma). Te dwa akwarystyczne twardziele nie poddadzą się bez walki, chyba że obskubią je ryby.

Brodziec czterolistny (Pogostemon quadrifolius octopus) nie jest może najpiękniejszy i najciekawszy, ale za to rośnie. I to bardzo. Jest wysoki, więc szybko dorasta do źródła światła. Nie straszne mu nadmiary ani braki nawozu. Jak ma za mało azotu, to zostaje mały, a jak ma za dużo, to wyskoczy do światła i też da radę.

Nawódka wielonasienna (Hygrophila) jest odrobinę bardziej wrażliwa, ale też łatwa do uprawy. Podobnie jak ocopus, uzależnia wzrost od ilości światła. Jednak, gdy jest go bardzo mało, albo brakuje jej nawozu, zaczyna gubić dolne liście. Góra jest zielona, a dół łysy.

Rośliny akwariowe z kłączem i pływające

Gatunki roślin pływających

Pływające rośliny akwariowe są cudowne dla czarnych wód lub akwariów biotopowych. Są też doskonałe dla początkujących akwarystów. Pomagają zrozumieć i wypatrzeć zmiany parametrów wody i stabilizację zbiornika. Tak jak w przypadku Różdżycy (Ceratopteris) rozpuszczają się przy braku azotu, a rosną przy jego nadmiarze.

Przy pistii należy zachować ostrożność o tyle, że przy rozpuszczaniu gubi korzonki. A ma ich całkiem sporo. Mają grubość włosa i bardzo trudno je wyłowić z wody. Mogą zamulać filtr i spowalniać przepływ wody. Niekiedy ryby przyczyniają się do łamania korzonków i te zaczynają fruwać po całym akwarium.

Problem pojawia się dopiero przy większej ilości pistii, więc najlepiej po prostu nie dopuścić do zarośnięcia dużej części tafli wody. Rośliny wodne pływające zasłaniają też światło tym zanurzonym. Mimo popularności pistii w akwarystyce stwierdzono, że jest ona gatunkiem inwazyjnym w wielu regionach Europy. Można się spodziewać ograniczenia handlu tą rośliną. W niedługim czasie sprzedaż pistii może zostać zakazana.

Trawy akwarystyczne

Nurzaniec (Vallisneria) jest ogromnie popularną rośliną. Charakterystyczne wąskie i długie liście są wypuszczane bezpośrednio  przy podłożu. Po wsadzeniu roślinka ładnie zapełnia rogi i boki akwarium, zakrywając je od dołu do samej góry.

W tym przypadku nie mamy za bardzo wpływu na długość jej liści, więc przeważnie zaczynają wyrastać coraz dłuższe i dłuższe, aż położą się na tafli wody. To odetnie światło innym gatunkom roślin i mogą zacząć tracić liście.

Kiedy nasza Vallisneria będzie wypuszczała kolejne rośliny akwariowe, warto robić rotację tych, które są starsze (ich sprzedaż będzie niezłym pomysłem) na te młodsze, żeby się nie rozrosła po całym zbiorniku. Warto odkopywać nowo wybijające się rośliny i zagęszczać kępkę Vallisnerii, żeby nie było gdzieniegdzie przerzedzonych pojedynczych liści. Nurzaniec śrubowy dorasta do 50 cm, a Nurzaniec olbrzymi aż do 60 cm.

Akwarystyka i żabienica

Żabienice to wspaniałe akwaryjne roślinki wodne dla początkujących, jak i bardziej zaawansowanych akwarystów. Radzą sobie dobrze w większości akwariów i nie mają szczególnych wymagań. Przy zakładaniu zbiornika może minąć trochę czasu, zanim zaczną rosnąć.

Ta roślina do akwarium potrzebuje zdrowego i silnego systemu korzeniowego, żeby urosnąć i tworzyć nowe małe żabienice. Kiedy się już ukorzeni, produkuje dużo liści, które są niekiedy o wiele większe, niż te, które miała przy zakupie. Warto to zabrać pod uwagę.

Popularne żabienice nadają się raczej do większych akwariów. Poznajmy największe gatunki Echinodorus

• Echinodorus macrophyllus
• Echinodorus cordifolius
• Echinodorus berteroi

Mniejsze, nadające się do zbiorników do 100 litrów, to między innymi:

• Echinodorus parviflorus Tropica
• Echinodorus quadricostatus
• Echinodorus tenellus

Oczywiście te mniejsze rodzaje są trudniejsze w uprawie, ale zawsze można mieć parę gatunków, bo znacznie różnią się od siebie wyglądem liści.