Mieczyk Hellera – charakterystyka, wymagania, zdjęcia, rozmnażanie

Mieczyk Hellera – samiec i samica w akwarium

Mieczyk Hellera – wygląd ryby i najważniejsze odmiany

Mieczyk Hellera w naturalnym środowisku zamieszkuje wody Ameryki Środkowej. Można spotkać go np. w wodach Meksyku, Gwatemali czy Hondurasu – czyli tam, gdzie mieszka większość odmian mieczyków. Mieczyk zielony, czerwony, czarny czy berliński może urosnąć w akwarium do ok. 3 centymetrów, choć w środowisku naturalnym ich wzrost niekiedy sięga powyżej 12 centymetrów. Najczęściej spotykane kolory wśród mieczyków to żółty, pomarańczowy, czerwony, zielony i zielono-czarny. Bardzo często, mieczyki występują również w barwie oliwkowej, choć pojawia się też kolor żółto-zielony. Zieloniaste gatunki mają wąskie, zygzakowate paski w kolorze ceglanym. W przypadku samicy i samca, można wyraźne zaobserwować dymorfizm płciowy. Samica jest mniej wybarwiona, a samiec posiada zakończoną mieczem płetwę, o wyraźniejszym ubarwieniu. Właśnie ze względu na te miecze rybka zyskała taką, a nie inną nazwę. Można wyróżnić następujące odmiany mieczyka:

• Berliński – posiada czerwone ciało z czarnymi plamami. Najwięcej jest ich przy ogonie.
• Wagtail – czerwony mieczyk, posiadający płetwę w czarnym kolorze.
• Czerwony – jest on najbardziej popularnym mieczykiem. Te rodzaje ryb najczęściej kupuje się do domowego zbiornika wodnego. Mieczyki w kolorze czerwonym mogą mieć różny stopień wybarwienia, zależny od ich pozycji. Gdy będą słabsze w stadzie, raczej będą one jasno-czerwone. Starsze mieczyki mogą mieć ciemniejszy kolor.
• Tuxedo – przypominają nieco mieczyki berlińskie. Mają jednak czarne kropeczki na środku ciała, a brzuch i grzbiet o barwie czerwonej. Albinos – jak sama nazwa wskazuje – to ryba posiadająca zazwyczaj białe bądź bladoróżowe ubarwienie. Mieczyk ten ma również czerwone oczy, co odróżnia go na tle innych.
• Kometa – przybiera różne kolory, jednak na ogonie ma charakterystyczne, dwa czarne pasy.
• Zielony – często spotykana odmiana mieczyka w środowisku naturalnym.  Mieczyki zielone posiadają odblaskową linię wzdłuż ciała, o barwie czerwono-niebieskiej.
• Koi – jest odmianą po części albinotyczną. Kolor biały ryb posiada jednak w środkowej części. Pozostała część ciała jest koloru czerwonego.
• Weloniaste – nazywane są również mieczykami-widlakami. Posiadają podwójne miecze na płetwie ogonowej, a także mocno wydłużone płetwy.

Jaka jest cena mieczyków? No cóż, zależeć ona będzie od popularności danej ryby. Mieczyk Hellera z reguły nie należy jednak do bardzo drogich okazów. Jego cena to przeważnie kilka złotych / sztukę. Jeśli szukasz więcej informacji, sprawdź także ten artykuł z charakterystyką mieczyków.

Wymagania mieczyków Hellera – temperatura wody, pojemność akwarium i inne

Akwariowe mieczyki Hellera można trzymać już w niewielkim akwarium, które liczy nawet do 60 litrów. Zieloniaste mieczyki mogą jednak wówczas nie dorosnąć do dużych wymiarów, ponieważ zbiornik wodny nie będzie dla nich wystarczająco duży. Jeśli jednak nie możesz mieć większego w mieszkaniu, do akwarium o pojemności do 60 litrów wpuść tylko kilka mieczyków – maksymalnie do 4 sztuk. Samice powinny przeważać nad samcami, zwłaszcza że wpłynie to na pewno na szybsze i bardziej efektywne rozmnażanie się ryb, a także nie będzie to stresujące dla samców. Mieczyk Hellera jest bardzo terytorialną rybą, więc może bronić swojego terytorium.  Ze względu na waleczność ryb, nie zaleca się hodować ich z również terytorialnymi okazami, jak np. bystrzyk Amandy. Ryba może być agresywna jednak nie tylko wobec odmian takich jak bystrzyk Amandy, ale i wobec swojego gatunku. Lepiej więc, by w akwarium przeważały samice nad samcami.

Zbiornik wodny dla mieczyków Hellera powinien zostać gęsto obsadzony roślinnością. Ryba lubi pływać między roślinami i wypoczywać wśród niej. Musisz jednak pamiętać o tym, by zapewnić mieczykom przestrzeń do pływania – a więc, nie możesz zablokować im miejsca do poruszania się przez zbyt obfite nasadzenie roślin. Rybka może mieć dno wysypane wszystkim, ponieważ w tym przypadku nie ma większych wymagań. Lepiej jednak, by podłoże był ciemne – zwłaszcza, że mieczyk Hellera najlepiej prezentuje się właśnie na takim tle. Oświetlenie dla mieczyków Hellera może być mocniejsze. Koniecznie zakryj też zbiornik pokrywą, by ryby z niego nie wyskakiwały. Parametry, które powinno się zachować w akwarium, to:

• Temperatura wody: ok. 20-24 st. C
• Odczyn wody: lekko zasadowy / obojętny (7-7,5 pH)
• Twardość wody: 6-25 GH

Mieczyki nie przepadają za ciepłą wodą. Jeżeli chcesz poprawić samopoczucie mieczyków Hellera, zaleca się dodać do wody sól kuchenną. Ważne będzie też regularne napowietrzane i filtrowani zbiornika wodnego. Oczywiście, zalecana jest też wymiana wody – ok. 20 % przynajmniej co dwa tygodnie.

Ciąża, poród i rozmnażanie mieczyków Hellera

Rozmnażanie mieczyków Hellera. Co warto wiedzieć?

Mieczyki w środowisku naturalnym są rybami stadnymi. Tak więc, w akwarium domowym również będą pływać blisko siebie. Najczęściej jest tak, że mieczyki Hellera zamieszkują środkowe części akwenów wodnych. Będą dość łagodne wobec innych ryb, które zamieszkują z nimi akwarium – choć to zależy oczywiście, jakie ryby będziesz hodował z mieczykami. Wiadomo, terytorialne ryby mogą na siebie wzajemnie bardzo źle zadziałać.

Ciąża u mieczyków Hellera nie jest niczym nadzwyczajnym. Rozmnażanie mieczyków Hellera przebiega szybko i zazwyczaj bezproblemowo, zwłaszcza że ryby są jajożyworodne. Aby rybki szybko i zdrowo się rozmnożyły, należy im zapewnić temperaturę ok. 26 st. C. Samica w ciąży może urodzić często do 250 małych mieczyków. Taka ilość zazwyczaj rodzi się jednak, kiedy samica w ciąży jest po raz pierwszy. Każdy kolejny narybek będzie już mniej liczny, a poród cięższy.

Narybek należy przenieść do kotnika po to, by ochronić go przed rodzicami. Niestety, ale dorosłe mieczyki Hellera wykazują skłonności do kanibalizmu – tak więc, mogą pożreć małe zaraz po porodzie. Jeżeli jednak uda się odseparować od siebie ryby, należy karmić małe mieczyki Hellera sproszkowanym pokarmem (np. kurzym żółtkiem). Później możesz wprowadzić im do diety np. larwy solowca.