Kirysek czarny - opis, wymagania, hodowla, zdjęcia, porady

Łagodna i stadna ryba

Kirysek czarny to po prostu kirysek spiżowy, tylko w czarnej formie hodowlanej. Co ciekawe, także kirysek albinos to ten sam gatunek!  Mimo tego, że nazywa się go niekiedy Corydoras venezuelanus black, czy Corydoras black venezuela, to nie ma za wiele wspólnego z Wenezuelą.

Skoro jest odmianą kiryska spiżowego, to dorasta do tej samej wielkości, czyli około 7 cm. Prezentuje się ślicznie. Jest czarno czekoladowy i ma lekko pomarańczowe płetwy. Ta odmiana jest bardzo popularna i właściwie tak trudna do utrzymania, jak zwykły kirysek spiżowy.

Samiczki są większe od samców i mają wyraźnie zaokrąglone brzuszki. Samce są „szczuplejsze”, ale za to mają często ciemniejszy, bardziej czarny kolor – szczególnie przy dolnej części ciała. U kirysków nie ma dużej konkurencji pomiędzy samcami a samicami, więc jeżeli nie planujemy ich hodować, dobór nie musi być idealnie 1:1

Wymagania rybki przy dnie

Akwarium dla kiryska

Kiryski nie są dużymi rybami, ale wypada, żeby miały dość spore akwarium. Powierzchnia dna jest najważniejsza, więc może to być niski i długi zbiornik. Akwarium o długości co najmniej 80 cm będzie optymalne dla minimalnej grupki.

Kirysek musi być trzymany w grupie, bo to dość nieśmiała i łagodna rybka. Nie zaczepia się w inne gatunki, ale też jest bezbronny wobec ataków. Historia związana z kolcami jadowymi na płetwach piersiowych dotyczy bardziej sytuacji, gdy ryba akwariowa może być zjedzona, a mniej, gdy podgryza ją jakiś upierdliwy sum.

Towarzystwo takie jak bystrzyk barwny, neon, czy zwinnik jarzeniec im nie przeszkadza. Dno powinno jednak należeć tylko do kirysków. W dużym i mocno natlenionym akwarium możemy dołożyć otoski, jednak czystość jest kluczową sprawą.

Nie powinno się trzymać kirysków w grupach złożonych z różnych gatunków. Jeżeli oczywiście mamy 6 pstrych i 10 pand, to jak najbardziej można, ale będą się trzymały bardziej w grupie własnego gatunku, niż pomieszają się ze sobą.

Ryba potrzebująca piasku

Kirysek czarny potrzebuje piasku. Koniecznie powinny mieć drobne podłoże, bo bez tego nie tylko będą „nieszczęśliwe”, ale też wpłynie to bardzo negatywnie na ich zdrowie. Pomimo pokarmu, który przyjmują, w naturze kiryski zjadają ogromne ilości osadu przy dnie, a także…piasek.

To, że ryba akwariowa jest wyhodowana poza naturalnym środowiskiem, nie oznacza, że ma inną budowę. Jej układ pokarmowy jest taki, jak u dzikich osobników, a te potrzebują piasku, który jest istotnym elementem ich diety.

Oczywiście go nie trawią, ale my też nie trawimy wszystkiego, co jemy. Błonnik mimo tego, że nie jest przez ludzi trawiony, spełnia bardzo ważne funkcje. Kiryski powinny jeść mniej „mięska” a więcej wypełniać jelita składnikami takimi jak martwe części roślin, detrytus, glony, okrzemki, czy właśnie piasek. Mniej popularne gatunki, jak Corydoras davidsandsi są od niego jeszcze bardziej uzależnione. A może zainteresuje cię także ten artykuł na temat kiryska spiżowego?

Rozmnażanie i temperatura wody

Ta rybka jest bardzo odporna, bo ze względu na możliwość oddychania powietrzem atmosferycznym nawet wysoka temperatura wody mu nie straszna, jednak często zapada na różne choroby pasożytnicze. Niekiedy ta piękna rybka bywa chuda, wygięta lub mniejsza, jak na swój wiek.

Dlatego odpowiednie warunki utrzymania – zapewnienie piasku, korzeni i czystego dna to kluczowa kwestia, jeżeli nasze kiryski mają być piękne i zdrowe. Jeżeli planujemy rozmnażanie tych ryb, przyda się bardziej miękka woda i spora ilość garbników.

Trochę inaczej niż w przypadku innych rodzajów ryb, kirysek czarny woli podmianę chłodniejszą wodą przed tarłem (temperatura wody dla kirysków powinna wynosić 22-27⁰C). Oczywiście zbiornik musi być czysty i dobrze natleniony – to zmniejszy ryzyko zapleśnienia ikry i utraty małych rybek. Najlepiej jajeczka odłowić, jednak w gęstwinie często uchowają się drobne małe kiryski.