Inne gatunki pyszczaków - Acei, Maingano, Niebieski, Demasoni, Zebra i inne

Troskliwe ryby akwariowe

Nazwa pyszczaki to ogólne określenie ryb trzymających ikrę w pysku. Akwarystyka najczęściej eksponuje mieszkańców afrykańskiego Jeziora Malawi. Ze względu na dość surowe warunki, które panują w tym środowisku, ryby je zamieszkujące powinny być trzymane osobno. Nie powinno się ich mieszać z paletkami, neonami, zwinnikami czy gupikami. Nawet molinezja ostrousta (molinezja ostropyska) nie nadaje się do Malawi.

Malawijskie ryby akwariowe możemy podzielić na dwie grupy:

• Mbuna - ryby zamieszkujące szczeliny w skałach lub terytoria piaszczyste. Są zaborcze wobec miejsca, w którym żyją i nie dopuszczają do niego innego samca swojego gatunku, niekiedy przeganiają też wszystkie inne ryby
• Utaka – Spokojniejsze ryby trzymające się bardziej toni wodnej. Pływają często w ławicach, terytorialne bywają wyłącznie dojrzałe samce. Nie należy mieszać grup Utaka z przedstawicielami Mbuna.

Akwarystyka zrobiła z nich popularne ryby, ale pyszczaki są bardzo trudne do opisania. Wiele nazw handlowych nie jest jednoznaczne, a nazwy naukowe nieustannie się zmieniają. Te ryby są dopiero porządkowane, jak na przykład Pseudotropheus sp. Acei (jeszcze nie doczekał się oficjalnego opisu, mimo że akwarystyka go spopularyzowała).

Hodowla tych ryb jest stosunkowo łatwa, ale w akwarium z jednym gatunkiem lub małą ilością osobników. Skupmy się na opisie jednej z grup ryb z Malawi, a konkretnie na Mbuna.

Ryby akwariowe z grupy Mbuna

Maingano i inne gatunki pyszczaka Pseudotropheus

Pyszczak Acei (Pseudotropheus sp. Acei) osiągają trochę powyżej 10 cm i powinny być karmione pokarmem z dużą ilością warzyw, ze względu na specyficzną dietę. Ryba spokojna potrzebuje kryjówek skalnych. Mieszana z gwałtownymi gatunkami ryb może być nieśmiała.

Pyszczak maingano  (Pseudotropheus cyaneorhabdos) jest krytycznie zagrożony i nie należy kupować go z odłowu. Dorasta do 8 cm, ryba ściśle związana ze środowiskiem skalistym. Potrzebuje pokarmu roślinnego, bo żywi się glonami porastającymi skały. Średnio agresywny, bardziej wobec ryb, które przypominają samce.

Pyszczak szerszeń (Pseudotropheus crabro) dorasta do 16 cm. To ryba dla tych, którzy wiedzą, na co się decydują, bo przegania każdego innego mieszkańca akwarium. Tym bardziej, jeżeli ten ma żółto -czarne paski. Szerszeń może jeść więcej białka niż większość pielęgnic z Malawi, ale dodatek spiruliny lub warzyw na pewno będzie dla niego zdrowy. Cena tej ryby to około 7 zł.

Demasoni i inne gatunki pyszczaka Chinodongo

Pyszczak demasoni (Chinodongo demasoni) jest zagrożony wyginięciem. Dorasta do 8 cm i lepiej nie kupować go na początek przygody z akwarystyką. Często chowa się w skałach, dlatego ciągły widok innych osobników swojego (i często innego) gatunku przyprawia go o skrajną wściekłość. Można więc zastosować metodę dużej ilości ryb lub akwarium jednogatunkowego. Co by się zdarzyło, gdyby tam była Molinezja ostrousta (Molinezja ostropyska), nie ma nawet co myśleć.

Pyszczak niebieski (Chinodongo socolofi) dorasta do 12 cm. Obydwie płcie mają praktycznie identyczne niebieskie ubarwienie. Żywią się tym, co dadzą radę zeskrobać ze skał, przy których żyją. Mogą to być glony lub drobne skorupiaczki. Dieta powinna być lekka i nie oparta na ochotce, czy sercu wołowym. Umiarkowanie agresywny – wobec obcych gatunków raczej spokojny, chyba że są niebieskie. Cena tej ryby to około 6 zł.

Pyszczak saulosi (Chinodongo saulosi) dorasta do 8 cm i jeżeli któraś ryba nadaje się na akwarium jednogatunkowe, to właśnie ta. Samce są jaskrawo niebieskie z białymi paskami, a samice żółte. Młode wszystkie są żółte, dopóki nie zobaczą swojej szansy na dominację. Jeżeli mają taką możliwość, lubią sobie siedzieć w jamkach między skałami, ale wychodzą na rozeznanie terenu. Muszą jeść i glony i robaczki (nietłuste), więc dobre (jako dodatki) będą mrożonki takie jak dafnia czy artemia i świeże warzywa. Sprawdź także ten artykuł na temat hodowli pyszczaka saulosi.

Pielęgnica zebra i inne gatunki pyszczaka Maylandia

Pielęgnica zebra (Maylandia zebra) dorasta do 12 cm i samce deklasują samice w kwestii wyglądu. Zestawienia kolorów mogą się różnić w zależności od odmiany ryby, ale zawsze są kontrastujące i przykuwające uwagę. Oczywiście najbardziej wtedy, gdy inny samiec je wkurzy. Uwielbiają kryjówki. Jamki, norki, zagłębienia w kamieniach i inne miejsca, które można łatwo przywłaszczyć i bronić w razie potrzeby. Nie potrzebują tyle zielonego, co Pyszczak saulosi lub demasoni, ale karma dla ryb roślinożernych powinna być podawana co najmniej dwa razy w tygodniu. Zajadają się oczlikiem lub rozwielitką.

Pyszczak zebra red lub estery (Maylandia estherae) dorasta do 14 cm, ale to ryba, która wie, czego chce i przeważnie udaje jej się to osiągnąć. Na pewno nie jest płochliwa. Za to bardzo sprytna. Potrafi długo „kulić ogon” przed większymi rybami, żeby po pół roku wyciąć je w pień. Bywają też spokojne osobniki, które nie wchodzą innym w drogę. Widocznie zależy, w jakim stopniu sąsiedzi działają jej na nerwy. Podobnie jak Maylandia zebra może jeść więcej robaczków, ale warzywa i dodatek roślinny w karmie zawsze są mile widziane.

Pyszczak lombardzki (Maylandia lombardoi) dorasta do 14 cm i jest podobny do Maylandia estherae. Do czasu osiągnięcia odpowiedniej wielkości jest umiarkowany spokój, ale kiedy samcowi zaczną szaleć hormony, wszystko w akwarium pluska. Jak wszystkie maylandie jest przerażająco żarłoczny. W akwarium z 10 maylandiami sałata znika w ciągu jednej doby! Będą tak długo skubały, aż wszystko zjedzą. Warto im dawać takie przerywniki, bo mają zajecie i nie gonią innych ryb… przynajmniej na czas jedzenia. Są bardzo popularne, a ich cena nie przekracza 7 zł.