Taka ryba akwariowa to skarb

Danio erythromicron to jedna z perełek Mjanmy. Stamtąd pochodzi też Microrasbora galaxy i Razbora naga. W Jeziorze Inle można znaleźć również wężogłowy i clariasy. Aż dziw bierze, że te malutkie, błyszczące rybeczki uchowały się z wielkimi zawadiakami.

To nie drapieżniki są dla nich największym zagrożeniem. Ze względu na zanikanie naturalnych siedlisk i odławianie Danio erythromicron, jego populacja cały czas się kurczy. Całe szczęście lokalna społeczność mocno dba o zachowanie wszystkich zwierząt zagrożonych wyginięciem.

Są utrzymywane hodowle ryb i banki materiału genetycznego, żeby zredukować zagrożenie całkowitego wyginięcia. Jednak przyszłość naturalnych środowisk jeszcze się kształtuje (1). Czy ochrona się uda, czas pokaże. A my weźmy się do rozmnażania tej pięknej ryby.

Opis Danio erythromicron

Relacje z innymi rybami

Ta rybka akwariowa jest mała. Nawet bardzo mała, bo osiąga zaledwie 2 cm (dla porównania miedzik obrzeżony ma 5 cm). Ma to swoje dobre strony, bo nie potrzebuje dużego akwarium. 50-60 cm długości to doskonała miejscówka, ale przy mniejszym może być problem z samcami, które są bardzo agresywne wobec siebie.

Nie wyrządzają sobie krzywdy, ale ostro przepędzają i odpychają od pokarmu. Ten, kto jest na końcu, nie ma łatwego życia, a im jest słabszy, tym bardziej stado go odrzuca. Dlatego zawsze trzeba pilnować, żeby wszystkie osobniki były równo najedzone.

Podstawowy wystrój w postaci roślin i zwykłego żwirku w zupełności wystarczy dla utrzymania tych rybek. Jezioro Inle pobiera wodę z wielu rzek, które spływają z gór. pH wynosi  7-8, a woda jest dość twarda. Konduktywność utrzymuje się w regionie na poziomie 300µS/cm (2), co nie jest za wysoką wartością, biorąc pod uwagę, że w naszej wodzie kranowej wynosi około 600.

Polecane akwaria i akcesoria - ceny internetowe!

Dla danio erythromicron potrzebujemy alkalicznej wody z mniejszą ilością węglanu wapnia (niż w naszych kranach). Można więc mieszać wodę kranową z demineralizowaną lub dawać samą denineralizowaną, po czym ją odpowiednio wzbogacać.

Najbliższa rodzina microrasbora

Danio erythromicron najlepiej utrzymać w akwarium jednogatunkowym. Powinny być tylko one i nikogo więcej. Każdy dodatkowy gatunek ryby inaczej je, inaczej się zachowuje i będzie się przepychał. Tym bardziej, jeżeli jest to mała ryba akwariowa. Gupik, miedzik, czy neon, mają po 4-5 cm i na pewno zdominują ryby mniejsze od nich o połowę.

Razborę brygidę zastraszą, a  większa ryba, jak chociażby którykolwiek sum akwariowy albo kolcobrzuch (nie kolcobrzuch zielony, ale nigroviridis) zrobi sobie z nich kolację (cena tej kolacji nie będzie niska). Doskonałymi towarzyszami są za to krewetki, które sprzątają po danio i nie tylko. Robią w akwarium mnóstwo pożytecznej pracy, więc jeśli nie myślimy o tym, żeby rozmnażać Danio erythromicron, to Neocaridina davidi będzie doskonała. Microrasbora galaxy nie może być z Danio erythromicron, bo mogą się krzyżować.

Różne ryby mają osobliwe sposoby odżywiania. Kolcobrzuch zielony je ślimaki, a sum akwariowy posila się po zmroku. Danio erythromicron za to grymasi. Po prostu raz zje, a dwa razy nie. Dane rodzaje jedzenia mogą im się znudzić, a niektórych w ogóle nie tykają.

Warto ich dietę wzbogacać o nicienie mikro, które będą czekały na zjedzenie i nie opadną od razu na dno. Także nauplie artemii i oczliki będą doskonałym sposobem na podtuczenie danio. Gdy znaleźliśmy karmę, która im pasuje, to cudownie! Jednak zawsze pilnujmy, czy nie przyszedł czas na coś pysznego. A może zainteresuje cię także ten artykuł o hodowli danio żółtego?

Hodowla i rozmnażanie danio

Do rozmnażania danio potrzebujemy małego zbiornika i jednego samca z grupą samic. Wystarczy dojrzała woda, leciutko plumkający filtr gąbkowy, mech na dnie i samice powinny spuszczać jajeczka. To akurat nie jest najtrudniejsza część procesu, jeżeli chodzi o rozmnażanie Danio erythromicron.

Najtrudniejsze, czyli odkarmienie narybku, dopiero przed nami. Trzeba miesiąc wcześniej przygotować hodowlę mikroskopijnych organizmów. W tym celu poświęcamy duży słoik lub małe akwarium i dodajemy do niego słomy (lub odlewamy od kogoś mętnej wody).

Po wystawieniu na słońce woda powinna zrobić się mętna i biała. Najlepiej sprawdzać pod mikroskopem, co w niej się znajduje. Jeżeli nie dysponujemy takim sprzętem, to wystarczy kierować się zasadą, że im bardziej mętna woda, tym większa szansa, że pływa w niej coś do jedzenia dla naszych rybek.

Czeka nas więc hodowla nie tylko ryb, ale też zooplanktonu. Z racji, że ani sum akwariowy, ani miedzik nie wymagają tyle zachodu z rozmnażaniem, cena danio erythromicron pozostaje wysoka i nic nie wskazuje na to, żeby miała się zmienić.

Rybka warta starań

Ta mała rybka akwariowa to nie kolcobrzuch zielony, że przepchnie się po trupach. Spokojnie czeka na jedzenie, które albo do niej przypłynie, albo nie. Danio rzadko choruje na pleśniawkę, wrzodzienicę, czy inne choroby. Najczęściej chudnie i wygina się w łuk.

Opis warunków, w jakich ma przebywać ta rybka, może wydawać się przesadzony. Zobaczymy ją w małych akwariach z innymi rybami, jednak nie zagrzeje tam miejsca na długo. Jeżeli chcemy, by utrzymanie, a nawet jej hodowla, były przygodą na dłużej, powinniśmy być bardziej wyrozumiali wobec jej wymagań.

Jeżeli mamy plany rozmnożenia tej ryby i czujemy się na siłach, aby się za to zabrać, uważajmy na krzyżówki między Danio erythromicron a Microrasbora galaxy. Ryby muszą mieć równe paski, a nie plamy różnej wielkości. Płetwy muszą być czysto czerwone, bez żadnych deseni. Wtedy doczekamy się pięknych małych rybek, których populacja cały czas maleje.

(1) Miao Weimin, Sena De Silva, Brian Davy; INLAND FISHERIES RESOURCE ENHANCEMENT AND CONSERVATION IN ASIA, FOOD AND AGRICULTURE ORGANIZATION OF THE UNITED NATIONS REGIONAL OFFICE FOR ASIA AND THE PACIFIC Bangkok, 2010

(2) Manago, Gaku & Shibata, Kyoko & Yuasa, Takashi & Matsumaru, Ryo. (2019). Current Water Quality of Inle Lake in Myanmar; A Potential Threat to the Lake Environment.

ikona podziel się Przekaż dalej