Brzanka purpurowa – opis, wymagania, rozmnażanie, opinie

Brzanka purpurowa – co warto o niej wiedzieć?

Pochodzenie, wygląd i usposobienie brzanki purpurowej

Brzanka purpurowa jest gatunkiem słodkowodnym, który zamieszkuje rzeki Nilwala i Kelani, a także strumienie tych popularnych rzek Sri Lanki. Środowisko naturalne, w którym mieszkają rybki, to odcinki zalesione z płytką wodą, których dno jest przykryte ściółką m.in. w postaci gałęzi i opadłych liści. Brzanka purpurowa posiada spłaszczone bocznie ciało, przez co wyróżnia się na tle innych gatunków. Samica i samiec różnią się od siebie głównie wybarwieniem i wielkością – samica jest większa od samca. Tak więc, dymorfizm płciowy jest u ryb dość wyraźny. Samiec jest grafitowy i ma czerwoną głową, choć jego kolory z czasem ciemnieją (wraz z wiekiem oraz podczas okresu godowego). Dodatkowo, posiada on również czerwoną płetwę. Samica zaś ma ciało srebrno-złote, na którym znajdują się trzy poprzeczne pręgi. W przeciwieństwie do samca, jej płetwy są czarno-przezroczyste.

Usposobienie brzanki purpurowej jest bardzo łagodne. Rybka należy do spokojnych, będąc jednak aktywna i ciekawa otoczenia. Najlepiej żyje się jej w grupkach po minimum 8 sztuk. Dzięki przebywaniu „wśród swoich” brzanka purpurowa będzie czuła się bezpiecznie i nie będzie płochliwa. Nie ma problemu, żeby trzymać brzankę wraz z innymi rybami o podobnym usposobieniu i wielkości (np. mieczyk Hellera czy zmienniak plamisty). Jako że gatunek nie sprawia większych kłopotów w pielęgnacji, z brzaną poradzić sobie powinien każdy akwarysta – również ten początkujący.

Warunki w akwarium dla brzanki purpurowej

Przede wszystkim, brzanka akwariowa powinna mieć akwarium pełne roślinności, ale też przestrzeni do swobodnego poruszania się w nim. Możesz wysypać na dno piasek lub drobny żwirek, najlepiej w ciemnym kolorze – dzięki temu, brzanka purpurowa będzie piękniej się prezentować w zbiorniku wodnym. Na dno możesz również wysypać suszone liście buku i dębu, wymieniając je regularnie. Właśnie takie zabiegi przybliżą akwarium do naturalnych wód, w jakich żyje brzanka. Ważny będzie też dość silny przepływ wody w zbiorniku wodnym.

Nie ma problemu, by do akwarium włożyć elementy dekoracyjne takie, jak korzenie lub ozdoby ceramiczne. Co do oświetlenia, powinno być ono rozproszone np. pływającymi po tafli wody roślinami. Akwarium powinno liczyć minimum 80 litrów – właśnie w takiej wielkości zbiorniku wodnym, brzanka purpurowa będzie czuć się komfortowo. Idealne parametry wody, które lubi brzanka purpurowa, to:

• Temperatura wody: ok. 22-26 st. C
• pH wody: 6-7

Warto wspomnieć, że brzanka purpurowa odżywia się zazwyczaj tym, co spadnie na dno. Często jednak lubi też łapać pokarm, spadający znad powierzchni wody. Brzanka zje niemal wszystko, ponieważ ta rybka akwariowa jest wszystkożerna. Możesz więc nakarmić ją dokładnie tym samym pokarmem, który je zmienniak plamisty albo mieczyk hellera – larwą ochotki, mrożonym mięsem czy warzywami (np. sałatą). Jeśli szukasz więcej inspiracji, sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o karpiowatych.

Brzanka purpurowa – jak ją hodować?

Rozmnażanie brzanki purpurowej

Brzanka purpurowa jest gatunkiem jajorodnym. Powinno się rozmnażać rybkę w kotniku bądź osobnym zbiorniku wodnym, który nie będzie mocno oświetlony i zostanie wyposażony w rośliny z drobnymi liśćmi lub mech. Akwarium takie powinno liczyć mniej więcej 30-40 litrów. Woda w akwarium do rozrodu musi być lekko kwaśna, o średniej twardości i z temperaturą ok. 25 st. C. Kiedy akwarium rozrodcze będzie już gotowe, należy do niego wprowadzić przynajmniej jedną, a już najlepiej dwie pary brzanek. Tarło powinno rozpocząć się nad ranem.

Brzanka purpurowa dobiera się zawsze w pary. Samce konkurują ze sobą o względy samic, często goniąc się przez długość całego zbiornika wodnego i nie dopuszczając innych samców do wybranej samicy. Zalecają się do nich, przybierając mocne, piękne barwy i nie oddalają się od nich – oczywiście pod warunkiem, że w tym momencie nie zbliża się żaden inny konkurent. Zapłodnienie następuje, kiedy samica będzie mocno przylegać do samca i wyrzucać w tym momencie po kilka sztuk ikry – samiec będzie je zapładniał. Tarło trwa często kilka godzin mimo, iż sam proces zapładniania ikry trwa jednie krótką chwilę. Jest jednak powtarzany.