Brzanka brokatowa niejedno ma imię

Poprawna nazwa to brzanka zielona odmiany brokatowej. Te ryby, tak jak welonki, nie występują w naturze. W Rzece Czerwonej pływa wyłącznie ich pierwotna forma – brzanka zielona (łac. Barbodes semifasciolatus). Kiedy pan Schubert zabrał się za upiększanie brzanki zielonej wyszła brzanka brokatowa, czyli Barbodes semifasciolatus var. schuberti. Skrót barbus schuberti nie jest naukowo poprawny, ale często stosowany dla uproszczenia.

Po długiej hodowli zatarła się pewna cecha, od której pochodzi kolejna nazwa tej ryby – brzanka siedmiopręga. Jest też brzanka pięciopręga, ale to zupełnie inna ryba (łac. Desmopuntius pentazona). Jak wskazuje ich nazwa łacińska, nie należą nawet do tego samego rodzaju (siedmiopręga – barbodes, a pięciopręga – desmopuntius)!

Gdyby na tym poprzestać, byłoby za łatwo. Istnieją bowiem brzanki…czteropręgie. To najbardziej rozpoznawalne ryby akwariowe - brzanki sumatrzańskie (Puntigrus tetrazona). W języku polskim wszystko nazwaliśmy brzankami. Nie oznacza to jednak, że są blisko spokrewnione. A to nam brzanki narobiły zamieszania… przejdźmy więc do przyjemniejszych tematów!

Brzanka brokatowa i sposób na imponujące akwarium

Można powiedzieć, że barbus schuberti to ryba wolnego wybiegu. Brzanka musi mieć miejsce. Inaczej siedzi w kącie, jak potępieniec. Dorasta do około 6cm (w teorii do 7, ale to wyjątki). Potrzebuje więc akwarium o szerokości minimum 60cm. To podstawowy warunek do spełnienia przy ich prawidłowym utrzymaniu. Niestrudzenie żywiołowe usposobienie tych ryb znajduje upust w szusowaniu z jednej strony akwarium na drugą. Brzanki brokatowe bardzo lubią krzaczki i korzonki. Posadźmy im więc rośliny – hygrophila, vallisneria, cryptocoryne, lysimachia. Te odmiany rosną nawet przy niewielkiej ilości światła, a pięknie ozdobią zbiornik i uszczęśliwią rybki.

Brzanka brokatowa musi mieć czystą wodę. Po prostu. Nie przejmujmy się pH, twardościami, konduktywnością, jonami i bajerami, bo naturalne warunki dla tych ryb są w… akwarium pana Schuberta, który je wyhodował. Czystość zapewnimy przez porządny filtr (im więcej litrów na godzinę tym lepiej) i cotygodniowe podmiany wody. Temperatura pokojowa im w zupełności starczy. Jeżeli są w miejscu o niskiej temperaturze, potrzebujemy grzałki, którą ustawiamy na 24 stopnie.

Dwie ryby akwariowe gatunku brzanka brokatowa, barbus schuberti w akwarium, a także ich hodowla
Jakie wymagania ma brzanka brokatowa, barbus schuberti, czyli charakter krok po kroku

Polecane akwaria i akcesoria - ceny internetowe!

Żywienie brzanki brokatowej to żaden problem. Dwa razy dziennie dajemy tyle pokarmu, żeby zjadły przez 5 minut. Niezjedzony pokarm wyjmujemy. Dobrze jest raz w tygodniu nie karmić ich wcale. Jedzą chętnie, szybko i wszystko. Barbus schuberti nie są ścisłymi mięsożercami. Podobnie jak mieczyki hellera lubią mięsko i roślinki. Warto uzupełnić żywienie o pokarmy roślinne. Wybór jest szeroki: Discusfood South American Cichlids Spirulina Pearls, Sera Flora, Tetra Phyll, Tropical Soft Line Africa Herbivore, Naturefood Supreme Plant i wiele więcej. A może zainteresuje cię także ten artykuł o brzance sumatrzańskiej?

Owca w wilczej skórze, czyli wredne usposobienie brzanki

Najczęściej kupowaną do akwariów brzanką jest odmiana sumatrzańska. Dlaczego? No właśnie nie wiadomo, bo ani nie jest ładniejsza, ani bardziej odporna na złe warunki… ale za to ma najbardziej wredny charakter. I tutaj nadchodzi moment wyjaśnienia powodu brzankowego podgryzania płetw. To po prostu bardzo aktywne ryby akwariowe. W ten sposób rozmawiają ze sobą! Najmocniejsza ryba w grupie ma za zadanie chronić pozostałe. Jak to robi? Motywuje je do zwinnego pływania, żeby mogły szybko uciec przed drapieżnikiem. Brzankowy szef cały czas mówi do innych (przez lekkie podskubywanie): „-Trzymamy się w grupie moi drodzy! Nie spowalniamy! Płyniemy! Płyniemy! Ruch to bezpieczeństwo! Ruch to zdrowie!” Kiedy takie podejście do życia trafi na kałużowego bojownika, który nie jest fanem prędkości, zostaje ostrzyżony na zero. Dobierajmy brzankom odpowiednio usposobionych towarzyszy. Kim oni są? To na przykład: brzanka pięciopręga, titteya, różowa, sumatrzańska, cejlońska, nadobna, mszysta, dwupunktowa, everetta, żaglopłetwa, indyjska, stoliczki… i o wiele więcej.

Aktywny charakter brzanek ma też swoje dobre strony. Rozmnażanie jest całkiem łatwe. Wystarczy zrobić większą podmianę, lekko obniżyć pH przez dodanie garbników (szyszki olchy, ketapang), podnieść o dwa stopnie temperaturę, na tydzień zmienić żywienie. Podawać pyszne robaczki i skorupiaczki, dać duuużo mchu. Rozmnożenie to pół biedy. Trudniejszą sprawą jest utrzymanie ikry. Dorosłe ryby często ją zjadają. Brzanka nie jest żyworodna, jak na przykład mieczyk hellera. Ikra się nie chowa, tylko bezwładnie spada na dno. Jeżeli chcemy mieć więcej brzanek trzeba zrobić osobny zbiornik na ikrę, sterylizować wodę, dbać o odpowiednią temperaturę i pH... Jeżeli jednak nie chcemy się zajmować hurtową produkcją, rozmnażanie może się odbyć nawet bez specjalnych starań.

Brzanka brokatowa, to nie gupik pawie oczko, molinezja księżycowa, neon innesa, czy mieczyk hellera. Jej charakter wymaga wybrania odpowiedniej obsady ryb. Musi pływać w stadzie, inaczej będzie skubała towarzyszy. Jeżeli nie dostanie pokarmu roślinnego – może zacząć skubać rośliny. Jednak kiedy patrzy się na 20 sztuk brzanek pięciopręgich i brokatowych bawiących się między roślinami, tarzających się w piachu albo śmigających pod silnym strumieniem wody, dochodzi się do wniosku, że warto było się starać.

ikona podziel się Przekaż dalej