Arowana srebrna - występowanie, hodowla, rozmnażanie, porady praktyczne

Wejście smoka

Wielka srebrna ryba

Arowana srebrna, czyli Osteoglossum bicirrhosum, to ryba, która nie należy do najmniejszych mieszkańców akwarium. Osiąga 70 cm długości i pomimo że jest długa i wąska, to apetyt ma nieposkromiony.

Jej żuchwa jest mocno uniesiona do góry. Na samym czubku pyska ma narządy do wykrywania ruchu na tafli wody(1). Specyficzne duże łuski błyszczą się i połyskują. Sprawia wrażenie, jakby była pokryta metalową powłoką.

Płetwa grzbietowa jest mocno przesunięta w stronę ogona i styka się z nim. Płetwa ogonowa jest dość długa, ale nie weloniasta. Pletwa odbytowa jest długa, biegnie od ogona do spodniej części brzucha.

Odławiana arowana

Arowana srebrna (inaczej - arawana od nazwy arahuana stosowanej w Peru). Zamieszkuje Amerykę Południową. Ekwador, Brazylia, Kolumbia i Peru to tylko niektóre z jej siedlisk. Umiejętność oddychania powietrzem atmosferycznym daje jej przewagę nad innymi rybami. 

Zamieszkuje rzeki i zalewy, które mocno zmieniają się w ciągu roku. Kiedy jest sucho, są skupione w korytach i bardziej mętne, natomiast po deszczach zalewają dużą część terenu, gdzie arowana lubi przebywać. Często jest znajdowana na płytkiej wodzie w gęstwinach zalanych lasów.

Tam może polować na ryby i owady, które nie tylko są w wodzie, ale też nad nią. Arowana srebrna doskonale skacze i poluje na ptaki, pająki(2), a nawet gryzonie (takie lokalne szczury – ryżaczki)(3). Z  szeroko rozwartej szczęki arowany, nie ucieknie żadna ofiara. Ze względu na szeroko zakrojoną hodowlę, ta ryba jest rzadziej odławiana z naturalnych siedlisk niż jeszcze parę lat temu.

Bardziej basen niż akwarium

Wymagania srebrnego smoka

Akwarium dla tej ryby powinno być tak duże, jak to tylko możliwe. Co najmniej 3 metry długości, bo osobnik mierzący prawie metr musi jakkolwiek się obrócić, chociaż od czasu do czasu. Co prawda to i tak śmiesznie mało, bo wówczas gupik miałby akwarium o długości 18 cm. A nie ma się co łudzić, że nasza ryba będzie mała, bo ma mniejsze akwarium. Nie w tym przypadku.

To coś przyrasta w przerażającym tempie i je tyle, ile wrzucimy do zbiornika. Akwarium powinno być zakryte i to najlepiej siatką. Przy pokrywie powinna być dość spora odległość od tafli wody, żeby ryba nie uszkodziła łusek przy wysokim skoku.

To, co znajduje się na dole zbiornika, jest całkowicie poza jej zainteresowaniem. Najważniejsze, żeby była czysta woda i temperatura około 26 stopni. Potrzebna jest też najbardziej miękka woda, jaką uda nam się uzyskać. Przy paru tysiącach litrów może to być dość trudne zadanie.

Wymagania wobec obasdy

Osteoglossum bicirrhosum ma bardzo proste relacje z innymi gatunkami: albo coś się nadaje do zjedzenia, albo należy to zignorować. Oczywiście nie tyczy się to innych ryb będących przy tafli wody, bo może je atakować jako konkurencję do pokarmu, ale śmigające na dnie rybki są dla niej mało zajmujące. Wymagania wobec obsady są ograniczone wymiarem szczęki arowany.

Mały osobnik zje wszystko. Robaka, ślimaka, rybę, wszystko, co się nawinie. Większa arowana srebrna jest trochę bardziej leniwa i nie rzuci się na małe gupiki. Jak zanadto się zbliżą, to kłapnie paszczą, ale skoro dają codziennie jeść, to nie ma co bezsensownie pływać za jakąś kupą ości.

Duże pielęgnice są bezpieczne, dopóki wykazują instynkt samozachowawczy i nie zaczynają się w arowanę. Kiedy dysproporcja będzie się zwiększała na niekorzyść pielęgnicy, to któregoś dnia nagle i niespodziewanie zniknie ze zbiornika.

Jeżeli do akwarium ma być wprowadzona inna arowana, to im wcześniej, tym lepiej. Dorosła może zostać nawet zamęczona przez drugiego osobnika. Pomimo różnicy płci, te ryby słabo tolerują innych przedstawicieli swojego gatunku. Zawsze lepiej je trzymać w grupie, kiedy są młode, a później stopniowo zmniejszać obsadę. Jeśli szukasz więcej inspiracji, sprawdź także ten artykuł o rybkach polecanych do akwarium.

Karmienie smoka a kiełż

Karmienie jest bardzo proste. Wrzucamy pokarm do akwarium. Im bardziej żywy, tym lepszy. Ryby i owady to najlepsze składniki diety. Kiedy nie mamy karmówki z ryb, możemy podawać:

• Świerszcze
• Karaczany
• Dżdżownice
• Drewnojady (tylko z odciętą główką)
• Szarańcza (dla większych ryb)

Mrożonki to doskonałe uzupełnienie diety i warto zwrócić na nie uwagę. W formie mrożonej sprawdzają się krewetka, kiełż i owoce morza. Nie należy podawać rybom mięssa ssaków, bo mają trudności z trawieniem włókien mięśniowych.

Arawana przyjmuje też pellet i warto go stosować, żeby wzbogacić pokarm o witaminy i odrobinę składników roślinnych. To nie tylko drapieżniki. W żołądkach arowan znajdowano cząstki roślinne, przeważnie przypadkowo zbierane, ale dodatek włókna roślinnego poprawia pracę układu pokarmowego. Zróżnicowane karmienie jest gwarancją zdrowia tej ryby.

Troskliwy tata arowany

Arawana i jej rozmnażanie

Rozmnażanie Osteoglossum bicirrhosum to trudne przedsięwzięcie ze względu na potrzebę gigantycznego zbiornika. W warunkach akwariowych jest mało realne, a na skalę hodowlaną trzyma się te ryby w betonowych zbiornikach 5x2x2 metry. Miesza się  60-centymetrowe samce z samicami i czeka.

Nie da się stwierdzić, czy samice zrzuciły ikrę, bo samce są odpowiedzialne za odchowanie potomstwa i trzymają je w pysku. Aby sprawdzić, czy ryby się rozmnożyły, dokonuje się okresowego „przeglądu” pysków samców.

Po półtora miesiąca łapiemy samce i wyjmujemy młode z pyska. Przeważnie uzyskuje się w ten sposób 17 osobników. Samce wpuszczone z powrotem do zbiornika po pewnym czasie znowu mają ikrę w pysku i tak wygląda hodowla arowany(4).