Akara Electric Blue - pochodzenie, opis, wymagania, pielęgnacja
Ogromnym atutem akary electric blue jest to, że każda płeć jest pięknie wybarwiona. Ponadto samica nie ustępuje w agresywności samcowi. Jak łatwo można się domyśleć, rozmnażanie akary błękitnej jest wręcz za łatwe na małe akwaria, gdzie ta niebieska pielęgnica zacznie rządzić po swojemu.
Jeśli szukasz więcej porad i informacji, sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o rybach akwariowych.
Elektryzująca błękitna pielęgnica
Różne odmiany gatunku
Akara electric blue to odmiana akary błękitnej niewystępująca w naturze. Ta wyjątkowo imponująca ryba jest prawie neonowo niebieska i ma piękne błękitne okolenie na płetwach. Pod pewnymi warunkami to doskonała ryba dla początkujących akwarystów.
Akary od wielu lat są bardzo popularne w akwariach i ich przystosowanie do warunków sztucznego chowu są wręcz doskonałe. Ponadto wygląd i stosunkowo mały rozmiar powodują, że warto zwrócić uwagę na tę rybę. Zresztą na takie okazy, jak Akara Jack Blue Dempsey trudno nie zwrócić uwagi.
Akara electric blue dorasta do 15 cm. Kiedy ryby są młode, bardzo trudno odróżnić płeć. W przypadku akary błękitnej różnice są bardziej wyraźne niż w odmianie blue electric. Z początku obydwie mają dość długie i ostro zakończone płetwy grzbietowe. Z czasem u samców rosną dłuższe, a te, które ma samica, nie przerastają za ogon.
Te ryby nie mają naturalnych siedlisk, bo w formie electric blue nie występują w naturze, ale akara błękitna pochodzi z Ameryki Południowej i to terytorialna pielęgnica, której uważnie należy dobierać towarzystwo. Najczęściej jednak problemem jest za duża ilość osobników własnego gatunku, a nie cudzych.
Mały rozmiar a akwarium
Ta piękna ryba potrzebuje dużego zbiornika. Długość 120 cm będzie optymalna dla dorosłej pary. Do czasu podrośnięcia ryb możemy trzymać większą ilość, żeby zostawić tylko dobrane ryby, ale pojawia się wówczas problem, co zrobić z resztą. Jeżeli godzimy się na to, żeby je wydać, będzie to optymalne rozwiązanie. Tym bardziej że cena dużych ryb może być całkiem wysoka.
Nie będzie z tym większego problemu, bo uroda akary nie mija z wiekiem, a wręcz przeciwnie. U starszych ryb kolor staje się głębszy, a oczy bardziej czerwone. Mimo że nie są przewrażliwione na punkcie czystości wody, to nie dają akwarystom taryfy ulgowej.
Składają ikrę na podłożu, więc szukając odpowiedniego miejsca, przekopują dno i wznoszą pył. To daje problemy z glonami, krasnorostami i innymi plagami, jeżeli nie będziemy regularnie i skrupulatnie podmieniać wody. Akary nie obgryzają roślin, ale dzięki kreciej robocie często nad ranem sadzonki pływają przy tafli wody.
Niebieska pielęgnica i jej cena
Opis aranżacji zbiornika
W zbiorniku dla akary blue electric należy zrobić tyle „przegródek”, ile tylko się da. Czego oczy nie widzą, tego sercu nie żal, więc większa ilość par może gniazdować, dopóki nie widzi konkurentów na swoim terenie. Przy złożeniu ikry nikt nie będzie miał wstępu na taką odległość, na jaką sięga wzrok ryby.
Naturalne bariery można zrobić z kamieni, lawy, czy korzeni. Lepiej pomieszać wszystkie trzy elementy. Aranżacja z kamieniami może być za ciężka dla naszego akwarium, a poza tym trudno utworzyć ładny projekt z łupków, czy otoczaków. O precyzyjnym ułożeniu możemy zapomnieć, chyba że przyczepimy kamienie do podłoża tak, że ryby ich nie odkopią.
Sama lawa jest jak najkorzystniejsza, ale przez porowatą strukturę doskonale zatrzymuje wszystko, co mamy w wodzie. Kiedy po miesiącu zorientujemy się, że nasze NO3 poszło w kosmos, to z górą lawy będziemy wychodzili z problemu przez miesiąc.
Z kolei same korzenie będą się rozkładały. Najszybciej idzie to mangrowcom i „miękkim” korzeniom, a najwolniej japońskim. Kiedy stworzy się warstewka pyłu, zaczną się nieśmiało wychylać krasnorosty, które uwielbiają takie podłoże. Pozostaje zbrojnik, ale tylko pod warunkiem, że mamy na niego miejsce i… dogada się z gniazdującymi akarami.
Akary błękitne i labeo
Piękna błękitna ryba kusi do tego, żeby dołączyć ją do ekipy zbiornika towarzyskiego. Przeważnie wychodzimy z założenia, że pozostałe ryby są większe, też nie tak pokojowo nastawione i jakoś się „dotrą”. Akara electric blue jest tu wyjątkiem. Niezależnie od wielkości zawsze znajdzie spore ilości jedzenia. Jest w tym mistrzynią.
Mniejsze nieśmiałe ryby będą chude jak szkieleciki, ale akara się wyżywi. Z racji większych rozmiarów jest bardzo łapczywa i rośnie zdumiewająco szybko. W tej kwestii bardzo przypomina oskara. Jeżeli mamy więcej akar electric blue, to między poszczególnymi osobnikami w krótkim czasie powstają duże różnice w wielkości.
Osobnik dominujący może być nawet dwa razy większy, niż ten na końcu stada, mimo że są w równym wieku. Ta sama zasada działa wobec ryb innych gatunków. Rywalizacja jest ostra, bo każdy musi znać swoje miejsce podczas karmienia. Jedynym sposobem jest oddanie ryb, może też wchodzić w rachubę sprzedaż, bo cena dorosłych osobników akary bywa wysoka. Sprawdź także ten artykuł na temat hodowli akary błękitnej.
Polecane akwaria i akcesoria - ceny internetowe!
Labeo i neon to złe towarzystwo
Akara blue electric to dobra ryba dla początkujących, o ile nie zapełnią akwarium różnymi gatunkami i sporą ilością osobników. W zależności od wystroju i wielkości zbiornika ta ryba może dogadać się z bystrzykiem, świecikiem czy zwinnikiem. W grupie ryby będą się czuły bezpieczniej, a buszując w środkowych i górnych partiach zbiornika, nie wejdą sobie w drogę.
Takie ryby jak neon, gupik, czy labeo będą prowokowały ciągłe utarczki i walki. Generalnie mając akary, nie powinno się dodawać ryb pływających przy dnie, bo na pewno wybiorą sobie na gniazdo miejsce najbardziej uczęszczane, gdzie sto razy dziennie będą się gryzły.
Gdy akary są małe, problemy nie są tak wyraźne. W momencie założenia pierwszego gniazda dopiero okaże się, jaką część zbiornika akary wezmą sobie na wyłączność. Jedyne, co wiemy, to fakt, że będzie to jego dolna część, nawet jeżeli zajmą część liścia lub korzenia.
Rozmnażanie akary
Rozmnażanie to ostatnia rzecz, za jaką byśmy chcieli, żeby zabrała się akara blue electric. Płeć osobników najłatwiej rozróżnić przy podejściu do tarła (stąd opis wyglądu nie jest tak istotny), co następuje dość szybko i gwałtownie dla akwarium. Chyba że możemy dobraną parę przełożyć do osobnego zbiornika tarliskowego. To jednak różnie wypada, bo czasami w innym zbiorniku samica się samcowi „odwidzi” i nici z tarła.
Jednak w akwarium z wieloma innymi rybami należy uwzględnić dość spory teren, który zostanie zajęty przez parę. Pilnują gniazda wzorowo i tylko pierwsze lub drugie tarło może im iść trochę niezgrabnie. Drugie, trzecie, czwarte i piąte będzie się ciągnęło w nieskończoność. Znikną młode? Następnego dnia świeżo złożona ikra.
Pozostałe ryby – szczególnie tego samego gatunku - muszą mieć miejsce, w którym nie dosięgnie ich wzrok zaniepokojonych rodziców. W innym przypadku akary nie odpuszczą. Jeżeli przegrają z inną rybą, to będą próbowały od nowa kawałek obok i jeszcze kawałek, w każdym miejscu wykopując spore zagłębienie.
Posiadanie akary to gigantyczna radość z obserwacji, gdy samiec codziennie tańczy wokół samicy, czyści miejsce na gniazdo, opiekuje się ikrą i troszczy o młode. Te ryby mają też ciekawe relacje w grupie, gdzie między osobnikami równej wielkości są częste przepychanki i demonstracje siły. Jednak akwarium dla nich należy przygotować z rozmysłem - wtedy nie będziemy mieli z nimi większych problemów.