Akara błękitna - charakterystyka, pielęgnacja, żywienie, rozmnażanie

Opis gatunku Andinoacara pulcher

Naturalnym środowiskiem Akary błękitnej (Andinoacara pulcher) jest Panama, Trynidad, Wenezuela, Kolumbia. Dla tych, którzy szukają natchnienia do akwarium biotopowego, konkretnie ujście Rzeki Sinu na terenie Ciénaga Grande de Lorica w Kolumbii. Piękny biotop, prawdziwy raj dla ryb. Szerokie zalewy z połaciami niskiej roślinności dają wspaniałe miejsce na rozmnażanie, odchowanie potomstwa i polowanie. Odmiana akary electric blue jest sztucznie wytworzona, więc nie występuje w naturze (ikra przeważnie nie zostaje zapłodniona przez samca).

W naturalnym środowisku Akara błękitna pływa z rybami takimi jak:

Może być trudno zdobyć towarzyszy biotopowych, więc może lepiej zastanowić się wówczas nad akwarium jednogatunkowym. Na pewno będzie to lepszym wyborem dla Andinoacara pulcher, bo ta pielęgnica jest terytorialna (jak każda pielęgnica), więc akwarium o długości 100cm będzie zagospodarowane przez parę w całości. Rozmiar zbiornika jest kluczowy przy rybach zajmujących określoną powierzchnię dna.

Piękne ubarwienie tej ryby (samiec jest bardziej kolorowy) powoduje, że funkcjonuje w akwarystyce od dawien dawna. Niebieskie błyszczące płetwy, złota łuska i ciemne ubarwienie godowe samca są wyjątkowo okazałe. Samica jest jaśniejsza, mniejsza i nie ma tak wielu błyszczących łusek (samica jest bardziej szara, niż niebieska). Opis tego gatunku nie będzie pełen bez pewnego niedawno powstałego przedstawiciela. Istnieje nowa odmiana akary błękitnej o nazwie akara electric blue. Nie występuje w przyrodzie i jest rybą wyhodowaną przez człowieka. Trudno powiedzieć, na ile w jej pięknym błyszczącym, modrym, aż neonowym ubarwieniu, było wkładu krzyżowania rodzajów ryb, a na ile ingerencji laboratoryjnej. Pewnym jest to, że intensywne ubarwienie u tych ryb (samiec i samica) nie blaknie z wiekiem, więc będą piękne przez całe życie przy prawidłowej opiece. Niestety jej hodowla jest praktycznie niemożliwa. Jeśli szukasz więcej inspiracji, sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o pielęgnicowatych.

Wymagania i hodowla akary błękitnej Aequidens pulcher

Wymagania akary błękitnej są następujące:

Akary błękitne będące przez wiele lat w akwarystyce, także naszej krajowej, nabrały dużą odporność na nasze parametry wody i drobnoustroje, które w niej są. W związku z tym powyższa informacja odnośnie parametrów nie jest obowiązkowa, ale jest bardziej szczegółowym wykazem. W naszej zwykłej wodzie kranowej akara błękitna rozmnaża się bez problemu. Ikra jest składana na kamieniach, podłożu, liściach, nawet na szybie akwarium! Te ryby są bardzo odporne na choroby i nawet po utarczkach samców rzadko wdają się jakiekolwiek zakażenia. Pod kątem utrzymania mogą je mieć nawet początkujący akwaryści i spokojnie dadzą sobie radę.

Ta modra piękność żyje w naturze pośród trzcin, gdzie jest gęsta zielona i brązowa roślinność na terenach trochę przypominających bagna. Stąd te jaskrawe kolory. Samica od razu wie, gdzie jest samiec, bo widać go, nawet w mętnej wodzie, już z daleka. Jeżeli wystrój naszego akwarium opiera się na różowych roślinkach i kolorowym żwirku, to dajmy akarze „jamkę” do której będzie mogła się schować. Tylko pilnujmy, żeby jej domek nie miał przy „wejściu” ostrych brzegów (i odpowiedni rozmiar)! Pamiętajmy też o wyczyszczeniu podłoża pod domkiem co tydzień. Będzie się tam zbierało dużo brudu, tak jak przy innych ozdobach.

Dlaczego więc pojawiają się doniesienia, że te ryby chorują? Powody chorób ryb akwariowych mogą być różne:

Aby utrzymać akary zdrowe (niezależnie, czy te naturalne, czy electric blue), musimy mieć wydajny filtr, bo to duże ryby (15cm, electric blue do 10cm). Kiedy kupimy 6 małych osobników to na pewno będzie miał co filtrować! Ta piękna modra ryba kopie w podłożu. Jak inetnsywnie? Zależy od upodobań poszczególnych osobników. Dobrze, aby na podłożu był piasek (mały rozmiar granulacji żwirku). Akara błękitna go uwielbia! Nawet niekoniecznie do ułożenia gniazda (ale to też ważne, bo ta ryba akwariowa to pielęgnica). Potrzebny jest do określenia, gdzie znajduje się jej terytorium. Spędzają też dużo czasu na poszukiwaniu jedzenia w piasku. Zawsze muszą mieć miejsce, aby się schować. Gdy para znajdzie „zaciszne” miejsce będzie mniej agresywna nie widząc innych ryb. Żywa zielona roślina jest dla wody w akwarium bardzo ważna. Pobiera z wody to, co wydalają ryby. Dlatego miejmy chociaż pistię, limnobium, rogatka, nawódki, pogostemona octopus. Nawet gdy zostaną wykopane (w przypadku nawódki i pogostemona) mogą bez szwanku rosnąć przy tafli.

Neon a neonowa akara

Przeważnie polecany jest zakup 6 sztuk, a następnie odizolowanie reszty od pary, która ma zamiar złożyć ikrę. Problem w tym, że nie ma za bardzo co zrobić z tymi czterema do oddzielenia. Można oczywiście oddać innemu akwaryście. Jeżeli to się nie powiedzie, to może być w akwarium naprawdę tłoczno. Dlatego ważna jest gęsta roślinność i umieszczenie korzeni lub większych kamieni, żeby oddzielić terytoria rywalizujących par. Gdy i to nie przyniesie skutku, albo zmieniamy akwarium na większe, albo wydajemy odpychane ryby. Jeżeli tego nie zrobimy, stres przeganianych osobników wywoła u nich, a z czasem u reszty, chorobę. Rozmnażanie akary jest tak łatwe, że przeważnie stanowi bolączkę akwarysty, a nie powód do radości. Kiedy para się dobiera, zaczyna się walka o miejsce. Po tarle na kamieniu pojawia się ikra. Jeżeli nie mamy czysto w akwarium, po czasie może zbieleć i nic się z niej nie wykluje. Efektywna hodowla akary electric blue jest niemożliwa ze względu na pewny inbred (chów wsobny).