Pies szczeka, ciągnie i pokazuje zęby? To nie zawsze agresja – tłumaczy behawiorysta
Gdy widzicie psa, który ciągnie na smyczy, szczeka i pokazuje zęby, łatwo uznać go za agresywnego. W rzeczywistości takie zachowanie często wynika z reaktywności, a nie z agresji.
Reaktywność - co to jest?
Reaktywność to skłonność do gwałtownych reakcji emocjonalnych pod wpływem bodźców z otoczenia. Psy reaktywne szybko się pobudzają, a uspokojenie zajmuje im więcej czasu. Ich zachowania są intensywne – jeśli ciągną, to z całych sił, jeśli szczekają, to bardzo głośno, często pokazując zęby.
Przyczyną reaktywności mogą być:
- niejasna komunikacja ze strony opiekuna
- frustracja wynikająca z niezaspokojonych potrzeb
- problemy zdrowotne, niedobory pokarmowe, zaburzenia hormonalne
- negatywne doświadczenia i traumy
Reaktywność może mieć też podłoże genetyczne lub pojawić się jeszcze w okresie prenatalnym w wyniku stresu suki w ciąży. Taki pies rodzi się reaktywny, ale dzięki odpowiedniej pracy można pomóc mu wypracować nowe strategie radzenia sobie w trudnych sytuacjach i poprawić jego zachowanie.
Reaktywny czy agresywny?
Pies reaktywny nie jest tym samym co pies agresywny. Różnica polega na intencji – pies agresywny chce skrzywdzić, a reakcja psa reaktywnego wynika z impulsu emocjonalnego, zanim pojawi się świadoma decyzja.
Agresja jest odpowiedzią na konkretny bodziec, który uruchamia mechanizm walki. Pies może bronić siebie, swojego terytorium lub tego, co dla niego ważne. Zdarzają się psy, które dążą do konfrontacji, ponieważ odczuwają satysfakcję z wygranej.
Pies agresywny, ale nie reaktywny, potrafi utrzymać niski poziom pobudzenia w innych sytuacjach. Natomiast pies reaktywny łatwo się pobudza zawsze, niezależnie od okoliczności. Sprawdź także ten artykuł z poradami, jak wychować psa.
Jak postępować z psem reaktywnym?
Po pierwsze, trzeba zaakceptować, że pies reaktywny nie będzie całkowicie spokojny wobec zmian w otoczeniu. Dla właściciela wybuchy emocji u psa mogą być trudne i krępujące, ale celem jest zmniejszenie częstotliwości takich sytuacji.
Po drugie, należy uczyć psa spokoju. To proces wymagający regularnych ćwiczeń przez całe życie psa. Systematyczna praca pozwala mu samodzielnie wybierać strategie, które pomagają mu utrzymać równowagę emocjonalną.
Po trzecie, rytuały. Psy reaktywne czują się pewniej, gdy ich dzień jest przewidywalny. Stałe godziny spacerów, karmienia czy treningów oraz powtarzalne rytuały przed tymi czynnościami pomagają psu spokojniej reagować na codzienne wydarzenia. Konsekwencja opiekuna w przestrzeganiu ustalonych zasad ma kluczowe znaczenie dla utrzymania emocjonalnej równowagi psa.