Pies warczy na malucha? Eksperci: to wcale nie brak sympatii!
Pies widzi dziecko i nerwowo szuka ucieczki albo pokazuje zęby. Pierwsza myśl? „On chyba nie lubi dzieci!” Tymczasem bardzo często problem nie tkwi w samym psie, lecz w warunkach, w jakich dochodzi do kontaktu z maluchem. Zanim wydasz wyrok na swojego czworonoga, warto przyjrzeć się czterem kluczowym czynnikom, które mają ogromny wpływ na jego zachowanie.
Bezpieczna przestrzeń
Dorośli i dzieci różnią się od siebie sposobem bycia, zachowaniem, natężeniem emocji i energią. Dla psa dziecko często jest po prostu… nieprzewidywalne. Szybko się porusza, wydaje głośne dźwięki, biegnie przed siebie bez zastanowienia, chce wszystkiego dotknąć. Jeśli czworonóg nie ma możliwości odejścia, ukrycia się w przeznaczonym tylko dla niego „azylu” (na przykład klatce kennelowej – więcej o niej przeczytasz tu), naturalnie będzie czuł napięcie.
Zatem jeśli chcesz rozwiązać ten problem, przygotuj strefę tylko dla psa, do którego dziecko nie będzie miało wstępu. Naucz swoją pociechę, że Azor w swojej kryjówce jest „nietykalny”. To da czworonogowi poczucie bezpieczeństwa i kontroli nad sytuacją.
Znajomość mowy ciała i pozytywne doświadczenia
Nawet najłagodniejszy pies zacznie zachowywać się nerwowo, jeśli dziecko złapie go za ogon, usiądzie na nim albo będzie przeszkadzało w trakcie jedzenia. W takich przypadkach kluczową rolę odgrywa dorosły – to on odpowiada za spokój w relacji malucha z czworonogiem. Ucz swoją pociechę delikatnego dotyku i czytania psich sygnałów, takich jak odwracanie głowy, ziewanie czy odchodzenie.
Brak sympatii do dzieci często wynika po prostu z… braku doświadczenia. Pies, który nigdy nie przebywał w towarzystwie spokojnych, dobrze zachowujących się dzieci, może być zestresowany ich obecnością — tak samo, jak stresował się pierwszą wizytą u groomera . Jeśli chcesz oswoić zwierzę z maluchami, rób to stopniowo. Na początek pozwól dziecku obserwować pupila bez wchodzenia z nim w bezpośredni kontakt. Nagradzaj psa za spokój, a dziecko za delikatność.
Zdrowy pies to łagodniejszy pies
Pies, który odczuwa ból, zmęczenie czy chroniczny stres, ma znacznie mniejszą tolerancję na intensywne bodźce — a dzieci właśnie takie bodźce generują. Czasem „pies nie lubi dzieci”, bo… boli go łapa, ząb albo odczuwa chroniczne napięcie związane z jakąś niezaspokojoną potrzebą. Więcej na temat psich potrzeb znajdziesz tu.
Jeśli reakcje czworonoga na malucha wydają się gwałtowne, nietypowe lub przybierają na sile, warto skonsultować się z weterynarzem lub behawiorystą. Zdrowie i dobrostan to fundament psiego komfortu, a przez to i dobrych relacji z ludźmi w każdym wieku.
