Pies spuszcza ogon i nieruchomieje? To pierwszy alarm, którego nie wolno ignorować
Psy komunikują się na wiele sposobów, a merdanie ogonem uchodzi za najbardziej wyrazisty sygnał szczęścia. Niektóre psy merdają ogonami niemal przez cały czas, a w chwilach silnej ekscytacji poruszają całym ciałem. Jednak zdarzają się też sytuacje, w których pupil nagle przestaje merdać. Co stoi za takim zachowaniem? Czasem jest to sygnał, którego nie można bagatelizować.
- Psi ogon – znaczenie w komunikacji
- Kiedy ogon przestaje merdać – sygnał bólu i dyskomfortu
- Ogon jako sygnał stresu
- Pies nagle przestaje merdać ogonem – kiedy należy interweniować?
Psi ogon – znaczenie w komunikacji
Psi ogon jest bardzo ważnym elementem komunikacji niewerbalnej. Niektórzy traktują go nawet, jak swoisty wskaźnik emocji pupila. Okazuje się, że duże znaczenie może mieć nie tylko samo merdanie, ale i kierunek. Na uwagę zasługują nowe badania naukowe, które udowodniły, że merdanie bardziej w prawą stronę może świadczyć o zaniepokojeniu, z kolei merdanie bardziej w lewo to oznaka szczęścia. Więcej informacji na temat tej asymetrii w psim merdaniu ogonem znajdziesz w tym artykule.
Jak się okazuje, merdanie ogonem nie jest tak oczywistym sygnałem. Czasem może to być znak radości i ekscytacji, innym razem oznaka pewności siebie, a jeszcze innym poczucie strachu i chęci podporządkowania się. Dlatego warto je analizować razem z całokształtem sytuacji i innymi sygnałami, które wysyła pupil. Dzięki temu będziemy w stanie lepiej odczytać i prawidłowo zinterpretować psie emocje.
Warto też zauważyć, że znaczenie psiego merdania jest ważne zarówno w kontaktach z innymi pupilami, jak i z człowiekiem. Czasem zdarza się, że zwykle radosny i często merdający ogonem pies, nagle spuszcza ogon w dół i przestaje okazywać radosne emocje. Poniżej omówimy możliwe przyczyny tego zachowania.
Kiedy ogon przestaje merdać – sygnał bólu i dyskomfortu
Brak merdania ogonem rzadko kiedy jest dziełem przypadku. Jeśli do tej pory pies często merdał i wydawał się szczęśliwy, a nagle przestał, może to świadczyć o bólu fizycznym. Psy mogą reagować na ból spokojniejszym zachowaniem, podkuleniem ogona i widocznym niepokojem.
Czasem może dochodzić do tak zwanego syndromu wiotkiego ogona. Jest to stan zapalny mięśni nasady ogona, powodujący jego sztywność oraz ból przy każdym ruchu. Taki stan może pojawiać się nagle i wywoływać silne dolegliwości bólowe. Na ogół obserwuje się go po kąpielach w zimnej wodzie.
Brak merdania ogonem może być też objawem przeciążenia mięśni lub dolegliwości ze strony układu pokarmowego. Pies, który czuje się niekomfortowo, szuka sobie miejsca do odpoczynku, staje się bardziej apatyczny i niechętny do kontaktu. O obecności bólu mogą też świadczyć ciche popiskiwania i widocznie obniżony nastrój pupila.
Ogon jako sygnał stresu
Pies może nagle przestać merdać ogonem nie tylko ze względu na ból fizyczny, ale i ze względu na stres. Czasem pupil jest przeciążony emocjonalnie, chowa się między nogi, szuka spokojnego miejsca i nie reaguje spontanicznie na kontakt z opiekunem. Jest to mechanizm, w którym pupil pokazuje, że jest niepewny lub czuje się zagrożony.
Psie emocje pojawiają się nie tylko w domu, ale głównie na spacerach. Mogą dotyczyć reakcji na obce osoby lub inne zwierzęta. Pies, który jeszcze do niedawna radośnie zwiedzał okolicę i merdał ogonem, nagle sztywnieje, chowa ogon pod siebie i porusza się w znacznie wolniejszym tempie. Dla właściciela jest to ważny komunikat, który pokazuje, że pupila coś zaniepokoiło.
W nielicznych przypadkach, brak merdania może być efektem długotrwałego pogorszenia nastroju. Psy, podobnie jak ludzie mogą doświadczać stanów depresyjnych. Traumatyczne przeżycia i złe doświadczenia mogą sprawić, że zwierzak traci zainteresowanie zabawą i kontaktem z ludźmi, a zamiast radości, staje się bardziej apatyczny i nieobecny. Taki stan wymaga odpowiedniego podejścia ze strony opiekuna, który pomoże zwierzakowi powrócić do równowagi.
Pies nagle przestaje merdać ogonem – kiedy należy interweniować?
Pierwsze, co możemy zrobić, to uważna obserwacja pupila. Być może pies przestał merdać ogonem tylko na chwile, ponieważ coś go zaniepokoiło. W tej sytuacji nie musimy reagować. Jednak przedłużający się czas bez merdania ogonem może stanowić pierwszy sygnał alarmowy.
Warto zwrócić uwagę czy pies nie ma problemów z siadaniem, czy nie ma reakcji bólowych na dotyk w różnych częściach ciała i czy jego brzuch nie jest mocno napięty. Jeśli zmianie zachowania towarzyszą inne niepokojące objawy (na przykład kulawizna, zmiana sposobu poruszania się lub utrata apetytu), najlepiej skonsultować się z weterynarzem.
Jeśli pies jest zdrowy fizycznie, możemy przeanalizować jego emocje. Na początek analizujemy, czy coś zmieniło się w otoczeniu lub codziennym życiu. Nowy pupil domowy, zmiana rytmu dnia lub przedłużająca się samotność mogą sprawić, że pies będzie miał pogorszony nastrój. Z pomocą przychodzi wprowadzenie rutyny oraz czasu na zajęcia u boku opiekuna. Pies powinien mieć zapewnioną odpowiednią dawkę ruchu, ale i stymulację umysłową. Możemy zorganizować szkolenie i zabawy w domu, stopniowo zwiększając w pupilu poczucie bezpieczeństwa. Tutaj znajdziesz więcej informacji na temat znaczenia merdania ogonem w psiej komunikacji niewerbalnej.