Pies ciągle wylizuje łapy lub chodzi w kółko? Może mieć to zaburzenie
OCD, czyli zaburzenie obsesyjno-kompulsywne to jednostka chorobowa znana w medycynie ludzkiej. Niewielu zdaje sobie jednak sprawę, że mogą z jej powodu cierpieć również psy. Warto znać objawy, żeby w razie czego nie bagatelizować problemu, tylko szybko udać się po fachową pomoc.
Co to znaczy OCD?
OCD to skrót od angielskiego terminu obsessive-compulsive disorder, czyli zaburzenie obsesyjno-kompulsywne. Polegają one na wielokrotnym wykonywaniu określonych ruchów. Jak podaje portal psy.pl, w przypadku psów może to być na przykład wylizywanie łap, szczekanie i wycie, drapanie podłogi, albo wygryzanie sierści.
W wyniku powtarzania tych samych czynności czworonóg może robić sobie krzywdę. Od nadmiernego wylizywania tego samego miejsca często powstają rany. Bieganie za własnym ogonem czy nieustanne szczekanie może sprawić, że zwierzę nie będzie miało czasu na realizację innych życiowych potrzeb.
Przyczyny OCD
Portal wojtkowszkolenia.pl informuje, że przyczyny występowania OCD nie są znane. Specjaliści podejrzewają, że jednym z czynników sprzyjających zaburzeniu są predyspozycje genetyczne. Niektóre rasy są bardziej od innych narażone na przejawianie zachowań obsesyjno-kompulsywnych, na przykład bullteriery i owczarki niemieckie. Więcej na ich temat przeczytasz tu.
Wśród pozostałych przyczyn wymienia się m.in.: chorobę somatyczną, ubogie środowisko, brak odpowiedniej stymulacji, a także doświadczenia o charakterze traumatycznym. Większość wyżej wymienionych zjawisk powoduje bowiem stres. Jeśli zwierzę nie potrafi sobie z nim poradzić w sposób adaptacyjny, może próbować rozładować napięcie powtarzaniem różnych czynności.
Leczenie OCD
Aby zdiagnozować OCD u psa, niezbędna jest wizyta u lekarza weterynarii i behawiorysty. Lekarz wykluczy podłoże zdrowotne zaburzenia (np. choroby skóry, padaczkę, demencję), zostawiając pole do działania specjaliście od zachowania. Więcej o pracy psiego behawiorysty przeczytasz tu.
Leczenie obejmuje terapię behawioralną, modyfikację środowiska oraz — w trudniejszych przypadkach — farmakoterapię. Wykwalifikowany trener pomoże nauczyć psa adaptacyjnych sposobów radzenia sobie ze stresem. Odpowiednie środowisko z kolei ułatwi zwierzęciu zaspokajanie wszystkich potrzeb i realizację zachowań charakterystycznych dla jego gatunku.
