Pamiętasz, jak to jest być nastolatkiem? Twój pies też przez to przechodzi!
Okres dorastania jest sporym wyzwaniem, zarówno dla ludzi, jak i dla… psów! Psi nastolatkowie często przechodzą przez fazę buntu, testowania granic i zmiennych nastrojów. To bardzo ważny etap w rozwoju, który wymaga konsekwencji, cierpliwości i zrozumienia. Sprawdź, jak wspierać swojego pupila w tym wymagającym czasie.
Nowy etap rozwoju
Podobnie jak u ludzi, okres dojrzewania u psów to czas intensywnych zmian fizycznych i psychicznych. Pies przestaje być uroczym szczeniakiem, a zaczyna testować świat – i Ciebie. Mogą pojawić się zachowania buntownicze, ignorowanie komend, a także nagłe wybuchy energii.
Poniższe zachowania świadczą o tym, że Twój pupil dojrzewa:
- ignorowanie dotąd dobrze znanych poleceń,
- nadmierna ekscytacja lub frustracja,
- zwiększona potrzeba ruchu i stymulacji,
- eksperymentowanie z zachowaniami (np. podgryzanie, ucieczki, znaczenie terenu),
- wrażliwość na bodźce, np. dźwięki czy inne psy.
Posłuszeństwo, które się opłaca
W okresie nastoletnim pies uczy się, które zachowania przynoszą korzyści, a których lepiej unikać. Dlatego tak ważna jest konsekwencja. Jeśli raz pozwolisz zwierzęciu np. wskoczyć na kanapę, a innym razem je odgonisz, szybko się pogubi. Należy ustalić jasne zasady i się ich trzymać.
Dobre zachowania powinny być nagradzane smakołykiem (polecane smaczki znajdziesz tu), zabawą lub ustną pochwałą. Te niepożądane najlepiej zignorować lub zaproponować lepszą alternatywę. Kary są nieskuteczne. Dzięki takiemu postępowaniu pies szybko zrozumie, co mu się "opłaca" i chętnie będzie z Tobą współpracował.
Konieczność dalszego szkolenia
Wiele osób przestaje szkolić psa, kiedy ten ukończy podstawowy kurs dla szczeniąt. To poważny błąd! Właśnie w okresie “buntu nastolatka” czworonóg najbardziej potrzebuje wsparcia i prowadzenia. Nie należy więc rezygnować z codziennych krótkich sesji, np. z klikerem. Więcej o tej metodzie przeczytasz tu.
Warto nie tylko powtarzać znane komendy, ale także proponować nowe wyzwania, takie jak nauka sztuczek czy zabawy węchowe. Kluczowe jest też doskonalenie przywołania, ponieważ młody, rozemocjonowany pies może zacząć je ignorować.
