Lęk, który nie pozwala wyjść z domu. Winny? Zwykły spacer z psem
Często słyszymy, że ktoś boi się pająków czy węży. Takie fobie są powszechnie akceptowane, a osoby nimi dotknięte zazwyczaj spotykają się ze zrozumieniem otoczenia. Nikt nie zmusza ich do konfrontacji z obiektem strachu, a ewentualne reakcje lękowe są postrzegane jako naturalne. A co, jeśli fobia dotyczy psów?
- Kynofobia – co to jest?
- Leczenie kynofobii – jak przebiega?
- Kynofobia – jak możemy pomóc osobom z lękiem?
Kynofobia – co to jest?
Kynofobia to zaburzenie lękowe, które wywołuje silny strach przed psami. Uczucia osób cierpiących na tę fobię można porównać do reakcji osób z arachnofobią na widok pająka. Różnica polega na tym, że osoby z kynofobią muszą mierzyć się z tym lękiem na co dzień, ponieważ psy spotykane są bardzo często.
Najczęściej przyczyną kynofobii jest trauma z przeszłości. Może to być doświadczenie pogryzienia przez psa, ale również mniej dramatyczne zdarzenie z dzieciństwa. Zdarza się także, że nadmiernie ostrożni rodzice sami nieświadomie zaszczepiają w dziecku lęk, powtarzając przy każdej okazji „Uważaj na psa, bo może cię ugryźć!”. Takie komunikaty mogą utrwalać przekonanie o zagrożeniu, jakie stwarzają psy.
Lęk odczuwany przez osoby cierpiące na kynofobię bywa tak silny, że uniemożliwia im swobodne funkcjonowanie. W skrajnych przypadkach może dochodzić do napadów paniki, a nawet prób ucieczki – co paradoksalnie bywa dla psa zachętą do pogoni. Każde takie doświadczenie jedynie nasila problem, ponieważ organizm reaguje tak, jakby faktycznie groziło niebezpieczeństwo, mimo że umysł wie, iż pies nie stanowi realnego zagrożenia.
Leczenie kynofobii – jak przebiega?
Lęk przed psami można skutecznie leczyć. Proces rozpoczyna się od szczegółowego wywiadu, w trakcie którego pacjent (lub opiekun dziecka) opisuje swoje lęki i okoliczności, w jakich się pojawiły. Na tej podstawie terapeuta ocenia skalę problemu i opracowuje indywidualny plan terapii.
Kolejnym etapem jest edukacja na temat psów. Pacjent poznaje podstawowe sygnały wysyłane przez psy oraz mechanizmy ich zachowania. Zrozumienie tego, co można przewidzieć, zmniejsza poziom strachu. Gdy pacjent jest gotowy, rozpoczyna pracę z psem terapeutycznym, ucząc się bezpiecznych schematów kontaktu. Dzięki temu stopniowo przełamuje negatywne wyobrażenia związane z psami.
Ostatnia faza terapii polega na ćwiczeniu kontaktu z różnymi psami, także tymi napotkanymi przypadkowo. W wielu przypadkach terapia przynosi znakomite rezultaty – niektóre osoby po jej zakończeniu same decydują się na opiekę nad psem. Przykładem może być uczestniczka zawodów w dog dancingu, która swoją przygodę z psami rozpoczęła właśnie od terapii kynofobii. Warto także zapoznać się z artykułem o ailurofobii.
Kynofobia – jak możemy pomóc osobom z lękiem?
Miłośnicy psów powinni pamiętać, że dla niektórych ludzi ich obecność może być źródłem ogromnego stresu. Prawo i zasady współżycia społecznego wymagają, aby psy były pod stałą kontrolą. Jeśli spuszczamy psa ze smyczy, powinniśmy mieć pewność, że jesteśmy w stanie go odwołać, by nie doprowadzić do niechcianych sytuacji.
Warto obserwować reakcje innych osób na widok naszego psa. Gdy zauważymy, że ktoś czuje się niekomfortowo, powinniśmy zabrać psa i zapewnić tej osobie poczucie bezpieczeństwa. Psy nie muszą witać się z każdym – nauczenie ich ignorowania obcych jest korzystne zarówno dla zwierzęcia, jak i jego opiekuna, a także dla osób z lękiem przed psami.
Przestrzeganie zasad bezpieczeństwa, takich jak używanie smyczy czy kagańca, nawet jeśli sami nie uważamy ich za konieczne, może być kluczowe dla osób walczących z kynofobią. Czasem nasza odpowiedzialność jako opiekunów psów może pomóc komuś przełamać lęk, a nawet umożliwić skuteczną terapię.