Nie mów nic, tylko westchnij – Twój pies zrozumie więcej, niż myślisz
Niektórzy właściciele psów zauważają ze zdziwieniem, że ich pupile reagują na ludzkie westchnienia. Wygląda to tak, że osoba wzdycha po ciężkim dniu, a pupil natychmiast podnosi pyszczek, spogląda z troską lub kładzie łapę na kolanie. Takie zachowanie nie jest dziełem przypadku. Naukowcy sprawdzili, czy nasi pupile potrafią odczytywać subtelne dźwięki i odruchy swoich opiekunów.
- Jak psy odczytują ludzkie emocje? – wyniki badań
- Ton głosu mówi więcej niż słowa – psie postrzeganie emocji
- Czy Twój pies rozumie westchnienia? – eksperyment, który zrobisz w domu
Jak psy odczytują ludzkie emocje? – wyniki badań
Ciekawego eksperymentu dokonali naukowcy z Uniwersytetu w Budapeszcie. Eksperyment miał odpowiedzieć na pytanie, jak psy reagują na ton i emocjonalność ludzkich dźwięków. Badaniem objęto 40 psów różnych ras. Ich zadaniem było słuchanie nagrań ludzkich odruchów – westchnień, śmiechów, wypowiedzi o emocjonalnym zabarwieniu i wypowiedzi o neutralnym charakterze. Naukowcy rejestrowali aktywność mózgów słuchających psów, co pozwoliło na dokonanie ważnego odkrycia.
Psy silnie reagowały na dźwięki o zabarwieniu emocjonalnym. Znalazły się wśród nich także ludzkie westchnienia, które wywoływały wzmożoną aktywność rejonów mózgu odpowiedzialnego za interpretacje nastroju. Dzięki temu wysnuto wniosek, że czworonogi reagują nie tylko na usłyszany dźwięk, ale i potrafią rozróżnić jego emocjonalny kontekst.
Badanie wykazało też, że psy najlepiej reagują na odgłosy ludzi, których znają. Najsilniejsze reakcje mózgów psów wywoływały dźwięki opiekunów. W związku z tym można było stwierdzić, że psy potrafią rozpoznać zmęczenie lub smutek po samym tonie czy westchnieniu, a kluczem w komunikacji jest nawiązanie więzi z opiekunem. Im głębsza relacja i większe doświadczenie psa w kontaktach z opiekunem, tym lepiej wykształcona umiejętność interpretacji subtelnych sygnałów.
Ton głosu mówi więcej niż słowa – psie postrzeganie emocji
Psia umiejętność rozpoznawania ludzkiego tonu głosu jest zaskakująca. Psy reagują na wyuczone komendy, ale i na to, z jakimi emocjami wypowiada się dane słowa. Ton głosu odgrywa kluczową rolę w komunikacji z pupilem. Jeśli opiekun mówi do psa łagodnym i spokojnym tonem, ten częściej macha ogonem, cieszy się i zbliża do człowieka. Jeśli ton jest bardziej ostry i nerwowy, większość psów reaguje niepewnością lub napięciem
Westchnienie, choć nie jest słowem, daje psu wyraźny komunikat emocjonalny. Dla psa jest to informacja o tym, że opiekun może być zmęczony, zestresowany lub smutny. Niektóre psy reagują wtedy na emocje człowieka, próbują zwrócić na siebie uwagę bądź kładą się obok, zachowując ciszę i chęć do kontaktu. Z drugiej strony, westchnienie będące sygnałem odprężenia po ciężkim dniu może być sygnałem uspokajającym. Pies może zareagować rozluźnieniem ciała, ziewaniem i przygotowaniem do wypoczynku.
Reakcja psa na ton głosu człowieka może przypominać to, jak ludzie komunikują się ze sobą za pomocą mimiki. To jeden ze wskaźników nastroju, który pies słyszy i potrafi odczytać z niego daną emocję. Dodatkowym narzędziem komunikacyjnym jest dla psów węch. To dzięki niemu pupil potrafi wyczuwać zmiany w zapachu ludzkiego oddechu i skóry. Zmiana zapachu może być na przykład spowodowana wzrostem kortyzolu. Pies, który nawiązał więź z człowiekiem potrafi dopasować zmianę zapachu człowieka do konkretnej emocji. Co równie ciekawe, psy potrafią bardzo silnie przywiązywać się do człowieka i okazywać to na różne sposoby. Tutaj poznasz 7 dowodów psiej miłości.
Czy Twój pies rozumie westchnienia? – eksperyment, który zrobisz w domu
Każdy opiekun czworonoga może sam przekonać się o tym, czy jego pupil rozumie i reaguje na westchnienia. Wystarczy wykonać prosty, domowy eksperyment, który nie wymaga żadnego większego wysiłku ani specjalistycznego sprzętu. Do wykonania eksperymentu wystarczy telefon z dyktafonem i cisza. Naszym zadaniem będzie nagranie trzech krótkich dźwięków. Jedno z nich to smutne, ciężkie westchnienie. Drugie to westchnienie ulgi (ciche ufff), a trzecie to nieco głośniejszy wydech bez żadnych emocji.
Po nagraniu trzech dźwięków można rozpocząć eksperyment. Konieczne jest zachowanie ciszy i spokojnej atmosfery. Jeśli w pomieszczeniu będą znajdowały się rozproszenia, trudniej będzie zaobserwować reakcje psa. Najlepiej byłoby wykonać eksperyment wieczorem, przed snem. Leżąc w łóżku lub siedząc w pobliżu odpoczywającego pupila, możemy odtworzyć pierwszy dźwięk, a niedługo po nim kolejny.
Podczas odtwarzania dźwięków należy patrzeć na reakcje pupila. Przy smutnym westchnieniu, pies może podejść bliżej, położyć uszy lub domagać się głaskania. W przypadku westchnienia ulgi, pies często reaguje ziewaniem, rozluźnia się i reaguje w sposób pozytywny. Ostatnie nagranie bez emocji może być całkowicie zignorowane przez pupila.
Powyższy eksperyment jest bardzo prosty do wykonania i pokazuje, jak pies potrafi reagować na różne dźwięki o zabarwieniu emocjonalnym. Odpowiedni ton, rytm oddechu i intonacja mogą być ważnymi elementami komunikacji z pupilem. Nie każdy pies reaguje w czasie eksperymentu, jednak nie oznacza to, że nie potrafi rozpoznawać nagranych dźwięków. Dlatego eksperyment można powtórzyć o innej porze dnia, bądź zrezygnować z nagrania i obserwować pupila w chwili, gdy naprawdę jesteśmy zmęczeni lub zrelaksowani. Tutaj dowiesz się, ile słów potrafi rozróżnić Twój pies.