Opublikowano: 08.04.2024 r., 13:57
|
Autor:
Justyna Sterczewska
Ugniatanie łapkami widoczne u kotów budzi ciekawość i zastanowienie. Jest to działanie o niemal rytualnym charakterze, częste wśród tych zwierząt. Często zastanawiamy się, co skłania naszych futrzanych przyjaciół do tego typu zachowań i czy mogą one mieć jakieś ukryte znaczenie lub czy są one niebezpieczne.
Zachowania naszych mruczących towarzyszy mogą wydawać się zadziwiające, szczególnie dla tych, którzy dopiero poznają świat kotów. Jeśli twój czworonożny przyjaciel wspiął się na Twoje kolana i zaczął masować twoje nogi, mogłeś się zastanawiać, co takie działanie oznacza. Ważne jest, abyś wiedział, że jest to zupełnie naturalny instynkt.
Ugniatacie łapkami przez koty bywało niegdyś interpretowane jako zachowanie wynikające wyłącznie z przedwczesnego oddzielenia kociąt od matki, co miało świadczyć o tzw. chorobie sierocej. Obecnie wiadomo, że to założenie nie oddaje całej prawdy. Koty, niezależnie od ich wcześniejszych doświadczeń - czy miały trudne początki, czy też spędziły pierwsze miesiące życia u boku matki przed trafieniem do kochającego domu - mogą wykazywać tendencję do ugniatania. U niektórych może to nawet wiązać się z ssaniem tkanin czy własnego ogona, szczególnie jeśli wczesne stadium ich życia było pozbawione matczynego ciepła. Jednak przyczyny tego zachowania są bardziej złożone niż wcześniej przypuszczano.
Ugniatanie ma swoje korzenie w instynktownym zachowaniu kociąt, które w ten sposób stymulują produkcję mleka u swojej matki podczas karmienia. To rytmiczne, naprzemienne używanie łapek jest zachowaniem wrodzonym, pojawiającym się naturalnie w momencie, gdy maluchy zaczynają ssać mleko. Dla młodych kotów ma to kluczowe znaczenie, ponieważ pomaga w pobudzaniu gruczołów mlekowych do produkcji pokarmu.
Dorosłe koty często przenoszą ten gest na swoich opiekunów, a także na miękkie przedmioty takie jak koce czy ulubione legowiska, wykazując w ten sposób swoje zrelaksowanie. Ich upodobanie do miękkich powierzchni jest dobrze widoczne, gdyż często można zaobserwować je ugniatające dywaniki łazienkowe czy poduszki, niekiedy tuż przed zaśnięciem lub nawet w trakcie odpoczynku. Jest to wyraz poczucia bezpieczeństwa i szczęścia.
Warto mieć na uwadze, że koty, ugniatając różne powierzchnie, pozostawiają na nich swój zapach za pomocą gruczołów zapachowych znajdujących się na opuszkach łap, co ma dla nich znaczenie terytorialne. Koty w stanie relaksu podczas ugniatania mogą wydawać delikatne dźwięki, mrużyć oczy, a nawet ślinić się, co jest oznaką ich zadowolenia i poczucia bezpieczeństwa.
Interesujące jest również, że koty mogą wykazywać to zachowanie w stosunku do innych kotów, co jest wyrazem przyjacielskich więzi między nimi. Wzajemne ugniatanie, a czasami nawet intensywne dotykanie głową, znane jako „barankowanie”, podkreśla bliskość i zaufanie między tymi zwierzętami, podobnie jak w przypadku ugniatania opiekuna.
Nie uważa się, aby ugniatanie było zachowaniem niebezpiecznym, o ile nie prowadzi do niechcianych konsekwencji, takich jak uszkodzenie delikatnych powierzchni czy niezamierzone zadrapania. Właściciele kotów mogą zachęcić swoje zwierzęta do ugniatania w bezpiecznych, wyznaczonych miejscach, zapewniając im miękkie podkłady czy zabawki do masowania. Jeśli zachowanie to staje się nadmierne lub obsesyjne, może to być sygnał potrzeby zaspokojenia dodatkowych potrzeb emocjonalnych kota lub oznaka stresu, w takich przypadkach warto skonsultować się z behawiorystą zwierzęcym. W odpowiednich warunkach ugniatanie jest jednak postrzegane jako zdrowy element zachowania kotów, świadczący o ich dobrym samopoczuciu.
