Jamniki

Dlaczego rasowe jamniki są tak popularne? Decyduje o tym kilka ważnych czynników. Te psy przywiązują się do właściciela. Są wesołe, energiczne i przyjacielskie. Jednakże nie tylko charakter sprawia, że cieszą się uznaniem. Czworonogi występują w kilku odmianach. Różniących się wielkością i rodzajem sierści. Dzięki temu każdy znajdzie wśród nich swego wymarzonego pupila. By jeszcze lepiej poznać jamniki publikujemy najważniejsze informacje na ich temat.

Pies standardowy i miniaturka

Jamnik to ciekawa rasa reprezentująca psy myśliwskie. Jest bardzo stara, lecz nie da się dokładnie określić jej pochodzenia. Jedna z prawdopodobnych teorii głosi, że przodkami jamników są psy gończe zwane Dachsbracke. Czworonogi tego typu już przed wiekami występowały na terenach zamieszkałych przez ludy germańskie. Najświeższa historia tych zwierzaków rozpoczyna się w XIX wieku w Niemczech. Pierwszy, oficjalny wzorzec rasy ustalono w 1879 roku. Natomiast pierwsza hodowla zajmująca się wyłącznie jamnikami powstała w 1881 roku. Jamniki były i są wykorzystywane do polowań w norach na lisy czy króliki.

Jamniki mogą pracować, jako psy gończe, płochacze i aportery. Mają doskonały węch, nadają się, więc na posokowce. Innymi słowy czworonogi tropiące ranną zwierzynę. To jednak nie tylko psy myśliwskie. Świetnie sprawdzają się w roli zwierząt domowych. Co ciekawe, jako jedna z niewielu ras występują w trzech odmianach różniących się wielkością. Jest to jamnik standardowy, miniaturowy i króliczy. Każdy dorosły, rasowy osobnik dorasta do 17-25 cm wysokości w kłębie. Bo to nie wysokość jest najważniejsza przy ustalaniu wielkości psa. W klasyfikowaniu odmian pod uwagę bierze się obwód klatki piersiowej oraz wagę czworonoga.

Największe są jamniki standardowe. W ich przypadku obwód klatki piersiowej przekracza 35 cm. Waga to zazwyczaj 6-7 kg a maksymalnie może wynosić 9 kg. Drugie miejsce pod względem wielkości zajmuje jamnik miniaturowy. Obwód klatki piersiowej tego psa wynosi 30-35 cm. Optymalna masa ciała to około 4 kg. Jeszcze mniejszy jest jamniczek króliczy. Obwód jego klatki piersiowej nie przekracza 30 cm. Tymczasem waga to najczęściej około 3,5 kg. Istnieją, więc trzy odmiany psów różniące się gabarytami. Trzeba jednak pamiętać, że nie jest to jedyne kryterium podziału. Równie ważne są rodzaje sierści.

Opis sierści jamników

I ten bardzo mały i ten nieco większy, każdy jamnik może mieć sierść w trzech odmianach. Sporą popularnością cieszy się pies krótkowłosy. Jego włos jest lśniący, gładko przylega i występuje na całym ciele. Kolor to najczęściej rudy w różnych odcieniach, czarny podpalany, brązowy. Jaki charakter ma jamnik krótkowłosy? Zwierzak jest inteligentny, wesoły, energiczny i ciekawski. Mocno przywiązuje się do opiekuna, czasem staje się wręcz zaborczy. To prawdziwy pies myśliwski, cechuje go, więc odwaga i niezależność. Może sprawiać problemy podczas szkolenia, dlatego, że bywa uparty.

Kolejną odmianą jest jamnik szorstkowłosy. Jego sierść również jest krótka i przylegająca do ciała, poza kufą i okolicami oczu. W tych miejsca tworzy dłuższa brodę oraz krzaczaste brwi. Ponadto włos może być długi, ale zawsze szorstki, gęsty i twardy. Jeśli chodzi o maść to najczęściej jest dzicza, czarna bądź czekoladowa. W każdym wariancie z podpalaniem. Dopuszczalne, choć niepożądane są białe łaty na piersi. Każdy szczeniak oraz dorosły czworonóg szorstkowłosy ma duży temperament. Wykazuje silny charakter, ale jest przy tym bardzo uczuciowy. Źle znosi samotność, jest żywiołowy i lubi długie spacery. Toleruje inne psy i dobrze dogaduje się ze starszymi dziećmi.

Bez względu na wielkość, jamnik może być też długowłosy. W tej odmianie włos prosty i błyszczący, jeszcze przedłużony na brzuchu i szyi. Na kończynach tworzy charakterystyczne pióro. Sierść jest jedno lub dwukolorowa. W pierwszej wersji ruda w różnych odcieniach. W drugiej najczęściej występuje kolor czarny i brązowy podpalany. Jamnik długowłosy jest przyjacielski, wesoły i łagodny. Znacznie bardziej zrównoważony niż jego kuzyni opisywani powyżej. Jednakże podobnie jak oni cechuje się odwagą i niezależnością. Szczegółowe informacje o charakterze oraz zdjęcia jamników znajdują się na naszej stronie.

Rasowe jamniki – zdrowie i pielęgnacja

Czy jamnik to długowieczna rasa czworonogów? Tak, z tym, że długość życia zależy od odmiany. Krótkowłosa miniaturka dożywa 13-16 lat. To pies ogólnie odporny na choroby, choć u starszych osobników mogą pojawiać się problemy z kręgosłupem. Ma także skłonności do tycia, dlatego też należy karmić go specjalną karmą dla jamników. Tymczasem pielęgnacja to głównie wyczesywanie przynajmniej raz w tygodniu. W okresach linienia występujących dwa razy w roku szczotkowanie musi być częstsze. Ważne jest również czyszczenie uszu oraz regularne usuwanie kamienia nazębnego.

Mały czy też standardowy jamnik szorstkowłosy żyje 14-18 lat. W jego żyłach płynie domieszka krwi teriera. Dzięki temu jest odporny na niskie temperatury, ale źle znosi upały. Podobnie jak jego krótkowłosy kuzyn ma problemy z odkładaniem się kamienia nazębnego. Najczęstszą i najniebezpieczniejsza chorobą tej odmiany jest dyskopatia. Ponadto psa nie można przekarmiać, ponieważ zacznie zbytnio przybierać na wadze. Jamnik szorstkowłosy potrzebuje dokładnego wyczesywania. Niektóre osobniki mogą mieć dłuższą sierść. W ich przypadku wymagane jest regularne trymowanie całego ciała.

Jamnik długowłosy to także długowieczny zwierzak. Żyje 14-16 lat i jest raczej odporny na choroby. Oczywiście od czasu do czasu mogą wystąpić pewne dolegliwości. Najczęściej jest to dyskopatia, jej rozwój przyspiesza nadwaga i częste chodzenia o schodach. Pies dobrze znosi wysokie i niskie temperatury. Tylko odmiana królicza nie radzi sobie z mrozem i potrzebuje ubranka na zimę. Każdy szczeniak musi być przyzwyczajony do częstego szczotkowania. O sierść trzeba dbać, bowiem na tendencje do kołtunienia się. Czasem podszerstek przerasta włos okrywowy. Wtedy potrzebne jest trymowanie. Po zdjęcia psów, dokładny opis zdrowia i pielęgnacji zapraszamy na naszą stronę.